Πολιτισμός Λογοτέχνες

Γιάννης Μότσιος

''ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ''

Στον άχρονο Χρόνο

α)

Το φως πολύ

Η τέχνη της εξέγερσης λαμπρή και του Πολυτεχνείου

ο χώρος, χορός της λευτεριάς.

Τραγούδια, τόλμη και πολλά της νιότης τα παράτολμα

Στέκει γυμνή μπροστά στα όπλα των τυράννων

Μπροστά στα τανκς, με τις ερπύστριες

κι ο Ρήγας ο Βελεστινλής, παρών κι αυτός,

μαζί με τους Γενναίος  του Έθνους κι ανάμεσά τους

δύο δεκαοκτάρηδες, ο ένας απ’ την Καστοριά.

Λίγο το λίγο και μέρα τη μέρα, ξυπνά ο λαός μας

Στήνεται όρθιος με τις φωνές και τα άγρια συναισθήματα

των δικών του παιδιών

Με βήμα σταθερό

Με βήμα ρυθμικό

Τραβάει προς τού εβδομήντα τέσσερα το καταστάλαγμα

των στόχων των δικών του:

Ή ταν ή επί τας

Θάνατος, θάνατος ή ελευθερία!

 

Του κόσμου όλου οι λαοί χειροκροτούν.

    

β) Μυρίζει λεβεντιά κι αποκοτιά και χρέος,

υμνούν την πράξη τους τραγούδια του Θεοδωράκη.

Αλλά και αίμα των νεκρών παλικαριών,

στο όνομα της Λευτεριάς και της Δημοκρατίας

Όχι των αστών, ετούτη εδώ των τάκηδων, των μήτσων

των τόσο δα μικρών, της σάρας και της μάρας, δηλαδή,

της ποταπής κατάντιας όλων των καιρών, αλλά

Των θυσιών και των αγώνων.

Το ’χουμε γράψει βαθιά μες στην καρδιά μας

Θάνατος, θάνατος ή ελευτεριά,

Λαοκρατία και όχι Βασιλιά.

 

γ)  Μοσκομυρίζει αύριο λαμπρό

 

Το γέννημα και το θρέμμα

αγώνων και ασμάτων-θούριων

που το δρόμο το δικό μας σημάδεψαν για πάντα.

Ο κόσμος ανθίζει νιάτα των αγώνων και των θυσιών

Απάνω στο βωμό της νέας μας ζωής που θα’ ρθει,

όπως σας βλέπω και με βλέπετε,

Ο κόσμος της δικαιοσύνης, της προκοπής και της ισότητας

Του νέου μας σοσιαλισμού

Μόνο που θέλει αγώνες πιο σκληρούς κι αιματηρούς

Και πίστη τού νου και της καρδιάς

στη ΝΙΚΗ.

Τη δική μας νίκη.

Της Οικουμένης πάσης

των ΛΑΩΝ.

 

21 Απριλίου 2024

   

   Περισσότερα για τον Γιάννη εδώ