Ο λόγος που εκφώνησε η Άννα Παπούλια
στα εγκαίνια της έκθεσης:

Κυρίες και Κύριοι,

Η Άννα Παπούλια στο βήμα

     Είναι μεγάλη χαρά για μένα που βρίσκεστε, σήμερα εδώ για να ακολουθήσουμε όλοι μαζί τα παιδιά του νησιού.
     Η έκθεση αυτή δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τη βοήθεια της κοινότητας του νησιού και του συλλόγου αποφοίτων της Ζωσιμαίας Σχολής που έχουν την ευγνωμοσύνη μου. Θα ήθελα και να ευχαριστήσω όλους που συμμετείχανε να πραγματοποιηθεί αυτή η έκθεση.
     Θέλησα να δω το μικρόκοσμο του νησιού μέσα από τα μάτια των παιδιών. Τους ζήτησα να διαλέξουν πόζα και σκηνικό, να μιλήσουν για τη ζωή τους δίπλα στη λίμνη, και να απαθανατίσουν την αγαπημένη τους γωνιά. Από τους παππούδες και γιαγιάδες τους ζήτησα να θυμηθούν τα δικά τους παιδικά χρόνια και από τους κατοίκους να μας παραχωρήσουν τους τοίχους των σπιτιών τους για να ενωθούν όλα αυτά τα κομμάτια σε ένα εικαστικό γεγονός στον πραγματικό του χώρο.
     Από την αρχή αναζητούσα τους τρόπους με τους οποίους το περιβάλλον ορίζει τα παιδιά και τα παιδιά το περιβάλλον τους.
Για τα κορίτσια και τα αγόρια που άφησαν το φακό να ακινητοποιήσει τον αυθορμητισμό τους το Νησί είναι ταυτόχρονα η ελευθερία και η ανελευθερία τους.
     Εδώ βρίσκουν το χώρο και την ασφάλεια να παίξουν χωρίς περιορισμούς και δεν βρίσκουν τις δυνατότητες εκπαίδευσης, μετακίνησης και εμπειριών που δικαιούνται.
     Σ’ αυτόν τον αντιφατικό τόπο παίξαμε μαζί τους τελευταίους μήνες ένα παιχνίδι αυτογνωσίας και αναγνώρισης. Τους έδωσα το κίνητρο, τη φωτογραφική μηχανή μίας χρήσης και την επιλογή της πόζας, για να ανακαλύψουν από την αρχή τον τόπο τους, μου έδωσαν τη μοναδική ευκαιρία να φωτογραφίσω την αγαπημένη τους στιγμή, να τη συνδέσω με το χθες, για να συνδεθεί με το αύριο, όταν οι φωτογραφίες θα έχουν πια κατέβει από τους τοίχους.
     Σας ευχαριστώ πολύ που είστε σήμερα εδώ. Σας εύχομαι καλό ταξίδι στον κόσμο του νησιού όπως τον βλέπουν τα παιδιά του.

Άννα Παπούλια
27 Αυγούστου 2005