Πολιτισμός

εικαστικοί καλλιτέχνες

Ισμήνη Φείδη - Καρυωτάκη

Βιογραφικό Σημείωμα

 

Η Ισμήνη Καρυωτάκη γεννήθηκε στα Ιωάννινα.

Σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ και σκηνογραφία στην Ecole Nationale des


Ισμήνη Φείδη – Καρυωτάκη

 Beaux Arts.

Εργάσθηκε σαν αρχιτέκτων με την ομάδα του Γ. Κανδύλη στο Παρίσι και στην Αθήνα και σαν σκηνογράφος στον κινηματογράφο σε ταινίες του Σ. Τορνέ.

Από το 1986 εργάζεται στην Αθήνα σε θέματα περιβαλλοντικού σχεδιασμού.

ΕΚΘΕΣΕΙΣ

  • 2006: "Το Αντλιοστάσιο και ο ζωγράφος Ζού-Ντά"  Galerie ASTRA   Αθήνα - Ατομική

  • 2004: "Ζωσιμάδων Δράσεις 2003" Ιτς-Καλέ Ιωάννινα - Ομαδική

  • 2003: "Η απειλή της σαγήνης" Χώρος Σύγχρονης Τέχνης "Αμυμώνη" Ιωάννινα - Ατομική

  • 2001: "Το Νησί"  Galerie ASTRA  Αθήνα - Ατομική

  • 1997: "Στο σκοτάδι και στο φως…", Χώρος Τέχνης "24" Αθήνα – Ατομική

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

  • 2013:    "ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ"  Εκδόσεις  "Το Ροδακιό"

  • 2005:   "Μετατροπή, Αντλιοστάσιο, Γιάλοβα" Εκδόσεις  "Το Ροδακιό"

  • 2001:   "Το Νησί" Εκδόσεις "Το Ροδακιό"

  • 1997:   "Στο σκοτάδι και στο φως…", Εικονογραφήματα Εκδόσεις "Το Ροδακιό"

 

"Το Αντλιοστάσιο και ο ζωγράφος Ζού-Ντά" σαν τίτλος έκθεσης σημασιοδοτεί την ιστορία του Αντλιοστάσιου της Γιάλοβας:

Ένα κτίριο τοποθετημένο σε κομβικό γεωφυσικό σημείο και προορισμένο από τους ¨ειδικούς¨ να αντλήσει τα νερά της λίμνης συνεργάζεται με το νερό και εν τέλει συναναστρέφεται το τοπίο.

Για το ζωγράφο Ζού-Ντά δεν γνωρίζω παρά μόνο όσα ο Botho Srauss αφηγείται στο διήγημα ¨Ο Λίτβαγκ και ο Βόυτε¨. Δεν γνωρίζω αν πραγματικά υπήρξε ή αν είναι πλάσμα της φαντασίας του συγγραφέα. Έχω όμως την εντύπωση πως αν ο δρόμος τον έφερνε στη λίμνη της Γιάλοβας, θα σταματούσε άφωνος μπροστά στο γκρίζο κτίριο. Στη θέα του Αντλιοστάσιου θα ανακάλυπτε το δικό του πρόσωπο, όπως ανακάλυψα εγώ στην ιστορία του το πρόσωπο του κτιρίου: ¨ο ζωγράφος Ζού-Ντά αποσύρθηκε στο καλύβι του. Κρέμασε στην πόρτα του το ιδεόγραμμα ¨για¨ -που πάει να πει βουβός- και ποτέ πια δεν ξαναμίλησε. Αργότερα πήρε πολλές προσωνυμίες. Ο άφωνος έδινε όλο και περισσότερα ονόματα στον εαυτό του. Στόλιζε το άλαλο άτομό του με αμέτρητα λόγια, ονόματα, και διακριτικά σήματα. Κοντά στα άλλα αποκάλεσε τον εαυτό του ¨μπάντα σάνρεν¨, το οποίο μεταφράζεται ¨ο ερημίτης των οκτώ σημείων του ορίζοντα¨.

Αυτή η ιστορία που διηγούμαι εδώ με χρώματα και εικόνες αναφέρεται στο Αντλιοστάσιο της Γιάλοβας, με την έννοια της προσωπογραφίας. Το κτίριο απεικονίζεται εδώ, όπως έζησε. Διαφορετικά από τον σχεδιασμό των ειδικών όλων των εποχών. Συναναστράφηκε το τοπίο και έζησε με το δικό του τρόπο.





δύο έργα της Καλλιτέχνιδας

   αριθμός επισκεπτών
       --