«Δεν είναι κάδος απορριμμάτων η Παμβώτιδα»
Μιλάει ο πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Φίλιππας Φίλιος
Αναδημοσίευση από agon.gr
Γεωργία Χαλάτση
02/02/2021
Παρά την αυξανόμενη
περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση φορέων και κατοίκων των Ιωαννίνων για το
οικοσύστημα της λίμνης Παμβώτιδας, δε λείπουν τα κακώς κείμενα, τα οποία
υπενθυμίζει ο Φορέας Διαχείρισης με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα
Υγροβιότοπων.
Κύκνοι
Ιδιαίτερη αναφορά στις εικόνες υποβάθμισης της λίμνης από την εναπόθεση κάθε
είδους απορριμμάτων, από τηλεοράσεις μέχρι ψόφια ζώα, αλλά και τα προβλήματα
που δημιουργεί, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο των έντονων βροχοπτώσεων, η
ανεξέλεγκτη εναπόθεση κοπροσωρών σε σημεία του λεκανοπεδίου, έκανε ο
πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Φίλιππας Φίλιος.
«Το πρόβλημα του ευτροφισμού, της μη καθαρότητας της λίμνης, είναι το
βιολογικό φορτίο που εισρέει. Με τις βροχές, τα ποτάμια από το βουνό
κατεβάζουν τεράστιες ποσότητες υλικών. Να λοιπόν η αναγκαιότητα να γίνουν
έργα για να τα σταματήσουν και ένα απλό είναι πως ό,τι ξεπλένεται από την
πόλη, καταλήγει στην λίμνη. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι, δεν μπορεί μόνος τους ο
Φορέας», σημείωσε, επισημαίνοντας τις προσπάθειες του δήμου Ιωαννιτών,
αφενός για τον καθαρισμό των φρεατίων της παραλίμνιας περιοχής με αποτέλεσμα
φέτος να μην έχει πλημμυρίσει ο δρόμος παρά τις συνεχείς βροχές, αφετέρου
για τον καθαρισμό των χώρων του εργοταξίου.
Πάπιες
«Καταληκτικά, η κοινωνία και να εποπτεύει και να μας δίνει πληροφορίες και
να επεμβαίνουμε και στις οικογένειες μας και στα σχολεία, να μάθουν όλοι πως
η λίμνη δεν είναι κάδος απορριμμάτων, δεν είναι αποδέκτης ρύπων. Δεν πρέπει
να είναι, διότι διαφορετικά ξέρουμε καλά, ότι το μεγαλύτερο εισόδημα σε αυτή
την πόλη μπαίνει από τη λίμνη και δεν εννοώ μόνο τον τουρισμό», πρόσθεσε,
καλώντας τους πολίτες να συμβάλουν και με την ανακύκλωση στην περιβαλλοντική
αναβάθμιση του οικοσυστήματος.
Στην Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2
Φεβρουαρίου, την ημέρα που το 1971 στην πόλη Ραμσάρ του Ιράν
υπογράφτηκε η Σύμβαση για τους Υγροτόπους Διεθνούς Σημασίας, γνωστή και ως
«Σύμβαση Ραμσάρ», αναφέρθηκε η συντονίστρια του Φορέα Κατερίνα Χιωτέλη.
Η Ελλάδα υπέγραψε και επικύρωσε τη συνθήκη Ραμσάρ το 1974 εντάσσοντας στον
Κατάλογο Υγροτόπων Διεθνούς Σημασίας δέκα υγρότοπους, ωστόσο δεσμεύεται για
την προστασία όλων των υγροτόπων της.
Η Σύμβαση αποσκοπεί στην προστασία και τη συνετή χρήση όλων των υγροτόπων
μέσω τοπικών και εθνικών δράσεων και διακρατικής συνεργασίας, ως μια
συνεισφορά στην αειφόρο ανάπτυξη. «Ας μην ξεχνάμε ότι οι υγρότοποι, δηλαδή
οι λίμνες, τα ποτάμια, τα έλη, οι λιμνοθάλασσες, οι αλυκές και οι πηγές,
έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο στη ζωή του ανθρώπου από τα πανάρχαια χρόνια και
επηρέασαν τόσο την εξέλιξη των περιοχών γύρω από αυτούς όσο και τις
πολυποίκιλες δραστηριότητες των κατοίκων. Έτσι συνέβη και στην περιοχή μας»,
σημείωσε.
Οι αξίες τους, δηλαδή τα οφέλη και οι υπηρεσίες που παρέχουν στο άνθρωπο,
είναι πολύτιμες, καθώς συγκεντρώνουν πλούσια βιοποικιλότητα που στηρίζει τις
τροφικές αλυσίδες, συμβάλλουν στη βελτίωση της κατάστασης του νερού
(λειτουργούν ως φίλτρα), προστατεύουν από τις πλημμύρες και γενικότερα από
τις επιπτώσεις ακραίων καιρικών φαινομένων, δεσμεύουν διοξείδιο του άνθρακα
από την ατμόσφαιρα, καθιστούν το κλίμα ηπιότερο, υποστηρίζουν την αλιεία, τη
γεωργία την κτηνοτροφία και τον τουρισμό. Προσφέρονται ακόμη για
επιστημονική έρευνα, οικοτουριστικές δραστηριότητες, περιβαλλοντική
εκπαίδευση, αναψυχή.
Το θέμα για το 2021 είναι «Υγρότοποι και νερό», όπως ανέφερε η κ. Χιωτέλη.
«Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουμε μια αυξανόμενη κρίση του γλυκού νερού,
που απειλεί τους ανθρώπους και τον πλανήτη μας, καθώς χρησιμοποιούμε
περισσότερο γλυκό νερό από ότι η φύση μπορεί να αναπληρώσει και
καταστρέφουμε το οικοσύστημα, από το οποίο εξαρτώνται το νερό και η ζωή
γενικότερα. Η εκστρατεία του 2021 υπογραμμίζει τη συμβολή των υγροτόπων στην
ποσότητα και την ποιότητα του γλυκού νερού στον πλανήτη μας. Το νερό και οι
υγρότοποι είναι άρρηκτα συνδεδεμένα και έχουν ζωτική σημασία για τη ζωή, την
ευημερία και την υγεία του πλανήτη μας», τόνισε.
Παράλληλα
αναφέρθηκε και στις ανθρωπογενείς αιτίες υποβάθμισης των υγροτόπων όπως οι
καταστροφές φυσικής βλάστησης, η καταπάτηση υγροτοπικών εκτάσεων, οι
αποξηράνσεις, η άναρχη δόμηση, η ρύπανση (γεωργοκτηνοτροφικές
δραστηριότητες, αστικά λύματα) η υπεράντληση, η υπεραλίευση, το αλόγιστο
κυνήγι, η εισαγωγή ξενικών ειδών χλωρίδας και πανίδας, ο μαζικός τουρισμός.
Επιπλέον, οι υγρότοποι απειλούνται από την κλιματική αλλαγή.
