ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΡΩΣΙΚΟΥ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ

(Τόμοι Α-Β, σε κασετίνα)      

Έγραψε ο Λαοκράτης Βάσσης για το Ανθολόγιο          

Μετάφραση: Γιάννης Μότσιος

    

       

    

      

Ο 19ος αιώνας για τη ρωσική λογοτεχνία, την ποίηση και την πεζογραφία, είναι όντως ο "χρυσός αιώνας" της. Το ίδιο όμως, εν μέρει, ισχύει για την κλασική μουσική, τη ζωγραφική και το θέατρο στη Ρωσία. Από τη λογοτεχνία θα ξεχωρίζαμε την πεζογραφία, που είναι και πιο εύκολη αλλά ούτε και χάνει πολλά κατά το πέρασμά της σε άλλες γλώσσες. Η ποίηση είναι διαφορετική υπόθεση, επειδή οι απαιτήσεις και η ειδική οργάνωσή της σε διαφορετικά επίπεδα θέτουν ταυτόχρονα περιορισμούς, αλλά στον ίδιο βαθμό προϋποθέτουν ελευθερία κίνησης και ικανότητα πίστης -και απιστίας- στο πρωτότυπο. Η ανακάλυψη της χρυσής τομής ανάμεσά τους θα κρίνει και την κλασική επιτυχία του εγχειρήματος στην ποιητική μετάφραση. Εφόσον, βέβαια, αναλάβει ποιητής το υπεύθυνο και πολύ δύσκολο έργο της ποιητικής μετάφρασης από γλώσσα σε γλώσσα. Ας μην εννοηθεί, όμως, ότι η μετάφραση του πεζού λόγου είναι από τις εύκολες ασχολίες ή κι ένας πρωινός περίπατος. Ο λόγος στη συνεχεία θα δοθεί μόνο στο ρωσικό διήγημα. Ενίοτε και στη ρωσική πεζογραφία γενικότερα. [...] (Από τον πρόλογο της διορθωμένης και συμπληρωμένης δεύτερης έκδοσης)

   

  

   

   

   

   

   Θα το βρείτε στο βιβλιοπωλείο Πολιτεία

Επιλογή, εισαγωγή, μετάφραση από τα ρωσικά, βιο-βιβλιογραφικά και κριτικά σημειώματα: Γιάννης Μότσιος

Στους δύο τόμους περιλαμβάνονται διηγήματα των:

Τόμος Α΄: 1830-1916
Πούσκιν • Γκόγκολ • Λέρμοντοφ • Τουργκένιεφ • Σαλτικόφ-Στσεντρίν • Γκάρσιν • Κορολένκο • Ντοστογιέφσκι • Τολστόι • Γκόρκι • Τσέχοφ • Αντρέγιεφ • Κουπρίν • Μπούνιν

Τόμος B΄: 1918-2016
Σεργκέγιεφ-Τσένσκι • Ιβάνοφ • Φούρμανοφ • Αβέρτσενκο • Μπάμπελ • Μπουλγκάκοφ • Μαντελστάμ • Ζόστσενκο • Ιλφ (Φάινζιλμπεργκ) • Κολτσόφ • Γκριν • Πλατόνοφ • Σίμονοφ • Παουστόφσκι • Παστερνάκ • Ναγκίμπιν • Αντόνοφ • Αμπράμοφ • Σαλάμοφ • Σουξίν • Αστάφιεφ • Αξιόνοφ • Λιχοντέγιεφ • Κρίβιν • Ζντάνοφ • Πχιέτσουκ • Σεργκίν • Ρασπούτιν • Σολζενίτσιν • Ουλίτσκαγια • Τολστάγια • Ρούμπινα • Σουχορούκοβα (Ελευθεριάδη) • Συτσόβα

Ο Γιάννης Μότσιος γεννήθηκε το 1930 στο χωριό Δεσπότης (Σνίχοβο) Γρεβενών. Από το 1947 έως το 1949 ήταν μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, και από το 1949 πολιτικός πρόσφυγας στην ΕΣΣΔ. Σπούδασε Φιλολογία στα Πανεπιστήμια Τασκένδης και Κιέβου, και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Λογοτεχνίας της Ακαδημίας Επιστημών στη Μόσχα, με ειδίκευση στη Νέα Ελληνική Λογοτεχνία. Υπήρξε μόνιμος επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Λογοτεχνίας, ο πρώτος που προσελήφθη στη Ρωσία (και ΕΣΣΔ) για τη μελέτη της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας, και οι δυο μονογραφίες του, «Η λογοτεχνία της Εθνικής Αντίστασης 1940-45 στην Ελλάδα» και «Η ελληνική λογοτεχνία του 20ού αιώνα» είναι οι πρώτες στην ιστορία της ίδιας χώρας. Επαναπατρίστηκε στην Ελλάδα το 1976, από το 1980 έως το 1997 υπηρέτησε ως Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, και δίδαξε ελληνική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας. Από το 2013 διοργάνωσε τέσσερα «Δια-βαλκανικά Φιλολογικά Συνέδρια Ποίησης», όπου από την ελληνική πλευρά έγιναν περί τις 100 ανακοινώσεις για την ελληνική ποίηση από τον Όμηρο μέχρι το 1950. Συμμετείχε με εισηγήσεις και ανακοινώσεις του σε συνέδρια σε δημοκρατίες της ΕΣΣΔ, στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, την Τουρκία και τη Σερβία. Στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Σόφιας οργάνωσε το πρώτο διεθνές φιλολογικό συνέδριο με θέμα «Τα μυθιστορήματα του Νίκου Καζαντζάκη». Σε μετάφραση και επιμέλειά του εκδόθηκαν για πρώτη φορά στη ρωσική και την ουκρανική γλώσσα έργα του Σολωμού, του Παλαμά, του Καζαντζάκη και άλλων Ελλήνων λογοτεχνών. Έργα του έχουν δημοσιευθεί στα ελληνικά, ρωσικά, γεωργιανά, αγγλικά, γαλλικά, σερβικά, βουλγαρικά, ουκρανικά, ουγγρικά, ρουμανικά.