ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Οι εκδόσεις ‘Απαρσις και ο Γιάννης Τόλιος, μας προσκάλεσαν στην παρουσίαση του καινούργιου του βιβλίου:

«ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ»

Πολιτικές μαρτυρίες, στο δρόμο προς το …. «ιστορικά αναγκαίο»

Η Μουσική του Μίκη μας "Ένα το Χελιδόνι" προστέθηκε από τον Ναπολέοντα Ροντογιάννη
«ευχαριστούμε για την παραχώρηση»

Εάν δεν παίζει με το άνοιγμα της σελίδας, πατήστε το βελάκι για να ξεκινήσει!!!

 

Ομιλία:

Πολυχρονιάδης Δημήτρης,

εκπαιδευτικός – Δρ. Iστορίας Πάντειου Πανεπιστημίου,

Πρόεδρος του Δ.Σ. του Σ.E.Π.E. Aμαρουσίου και Δημοτικός Σύμβουλος

με τη «ΣYMMAXIA ΓIA THN ANATPOΠH ΣTO MAPOYΣI». 

Το τελευταίο  ιδιαίτερα ενδιαφέρον βιβλίο του Γιάννη Τόλιου, αποτελεί άλλη μια συμβολή στην πολυσχιδή και πολύχρονη συγγραφική – επιστημονική δραστηριότητά του, αυτή τη φορά χωρίς να διακρίνεται από στενά επιστημονικό και πολιτικό χαρακτήρα, αλλά και χωρίς να απεμπολεί πλήρως τα παραπάνω χαρακτηριστικά, τα οποία διαπερνούν και καθορίζουν τόσο το συγγραφικό – επιστημονικό έργο του συγγραφέα, όσο και τη ζωή του.

Αυτή τη φορά ο Γιάννης Τόλιος επιλέγει να μας κάνει κοινωνούς, της πολιτικής ανάλυσης που μας καταθέτει σ’ αυτό το βιβλίο, για όλα τα γεγονότα που έζησε, στη βάση της αντιμετώπισης του κρίσιμου ζητήματος για το λαϊκό κίνημα και την Αριστερά στην Ελλάδα, που δεν είναι άλλο από την επίλυση του προβλήματος της κυρίαρχης και βασικής «αντίθεσης» στην πορεία της πολιτικής διαπάλης και των ταξικών συγκρούσεων, μεταξύ ελληνικού λαού και εγχώριας ολιγαρχίας και ξένων κέντρων στήριξής της, έχοντας ως υπόστρωμα την «βασική αντίθεση εργασίας – κεφαλαίου», υπό την επίδραση των διεθνών σχέσεων της χώρας. Περαιτέρω γίνεται προσπάθεια να εξεταστεί και να αναλυθεί η βασική αντίθεση που διακρίνει ενίοτε τις πολιτικές επιλογές των αριστερών – ριζοσπαστικών πολιτικών σχηματισμών, μεταξύ επαναστατικής πρακτικής και υιοθέτησης ριζοσπαστικών πολιτικών εξαγγελιών και ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών, οι οποίες οδηγούν σε οδυνηρούς συμβιβασμούς και ήττες στο επίπεδο της ταξικής πάλης. Κι όλα αυτά υπό το πρίσμα της αποδοχής ή απόρριψης, των  πολιτικών επιλογών που οδηγούν στη συγκρότηση λαϊκομετωπικών πολιτικών μορφωμάτων από τις πολιτικές δυνάμεις εκείνες που προσδιορίζουν τον εαυτό τους στις αριστερές – ταξικές και ριζοσπαστικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας. 

Όλα τα παραπάνω διαμεσολαβούνται μέσα από μια μακρά ιστορική περιοδολόγηση, των κυριότερων πολιτικών – κοινωνικών και οικονομικών γεγονότων που βίωσε ο τόπος και ο λαός μας τα τελευταία 65 χρόνια στην μακρά και επίπονη πορεία του «Αναζητώντας ελπιδοφόρους ορίζοντες».

Η έναρξη της καταγραφής – αφήγησης του συγγραφέα αρχίζει από το 1959, έτος που ο ίδιος μεταναστεύει από το χωριό του (Δίβρη – Ηλείας) στην Αθήνα προς αναζήτηση καλύτερης τύχης και σπουδών στην πρωτεύουσα και η κατάληξή της ως τις ημέρες που ζούμε, αποτελεί μια πρωτότυπου χαρακτήρα μυθιστορηματική γραφή βασισμένη σε πραγματικά ιστορικά και πολιτικά γεγονότα, τα οποία ο συγγραφέας όχι μόνο έζησε τη στιγμή που αυτά λάμβαναν χώρα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις είχε ενεργό συμμετοχή στη διαμόρφωση και εξέλιξή τους. Η εντύπωση μάλιστα που αποκομίζει ο αναγνώστης από την ζωντανή αφηγηματική γλώσσα και την εναλλαγή της καταγραφής – περιγραφής ιστορικών και πολιτικών γεγονότων, παράλληλα με γεγονότα και στιγμές της προσωπικής και οικογενειακής ζωής του συγγραφέα την ίδια χρονική στιγμή συνέβησαν, είναι σαν να παρακολουθεί κάποιος κινηματογραφική ταινία ντοκουμέντων, της πορείας της νεότερης κοινωνικής και πολιτικής ιστορίας και εξέλιξης της χώρας.

Το βιβλίο του Γιάννη Τόλιου με τον τίτλο: « Αναζητώντας Ελπιδοφόρους Ορίζοντες», χωρίς να είναι δοκίμιο πολιτικό – ιστορικής μελέτης, έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός επιστημονικού συγγράμματος πολιτικής επιστήμης, με έντονα και καθοριστικά τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα και την εξιστόρηση της ίδιας της ζωής του. σε επίπεδο προσωπικό και οικογενειακό, το πεδίο της οποίας αποτελεί τον καμβά πάνω στον οποίο εξελίσσονται και περιγράφονται τα περισσότερα από τα σημαντικότερα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα που έζησε ο ελληνικός λαός αλλά και ο ίδιος ο συγγραφέας, ως οργανικό κομμάτι του λαού, αλλά και ως ενεργό πολιτικό υποκείμενο από τα χρόνια της επαναστατικής δεκαετίας του 1960, έως τα χρόνια των μνημονίων και της κρίσης των αρχών του 21ου αιώνα. 

Η μετεμφυλιακή Ελλάδα της καχεκτικής δημοκρατίας, με τις συνέπειες του Εμφύλιου πολέμου ανοιχτές και χαίνουσες στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας, οι αγώνες του λαϊκού κινήματος μέσα και υπό την καθοδήγηση της Ε. Δ. Α. για δημοκρατικές ελευθερίες, δημόσια & δωρεάν Παιδεία, εθνική ανεξαρτησία και καλύτερη ζωή, με εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, μας δίνονται όχι μόνο από το βλέμμα ενός έμπειρου πολιτικού αναλυτή, όπως είναι ο Γιάννης Τόλιος, αλλά και από τη σκοπιά ενός ενεργού νέου ανθρώπου – μαθητή νυχτερινού Γυμνασίου της εποχής, με σαφέστατη ταξική τοποθέτηση και πολιτική στράτευση στην προδικτατορική Ε. Δ. Α. και ειδικότερα στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη.

Οι απαρχές και η συνέχεια των επιλογών αυτών του συγγραφέα, θα βρει πεδίο έντονης πολιτικής και αγωνιστικής δράσης την περίοδο της επτάχρονης – αμερικανοκίνητης δικτατορίας των Συνταγματαρχών (1967 – 1974), στα χρόνια της οποίας ο Γιάννης Τόλιος θα συμμετάσχει ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα και στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα μέσα από τις γραμμές της Κ. Ν. Ε. και του Κ. Κ. Ε. και θα συνεχιστεί με επιμονή και προσήλωση στην ταξική πάλη και στον αγώνα για την αλλαγή της κοινωνίας και την οικοδόμηση ενός άλλου περισσότερο δίκαιου κόσμου, με οδηγό την μαρξιστική – σοσιαλιστική ιδεολογία την περίοδο της μεταπολίτευσης συνεχίζοντας μέσα από τις γραμμές του Κ. Κ. Ε. και αργότερα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της ΛΑΕ.

Άλλωστε ο Γ. Τόλιος έχει ζήσει όλες τις διασπάσεις των κομματικών φορέων της κομμουνιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, από το 1968 έως τις μέρες μας, με εμπειρίες ανεξίτηλες στην πολιτική του διαμόρφωση, οι οποίες περιγράφονται με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες και αναλύσεις στο βιβλίο αυτό. 

Στο βιβλίο αυτό λοιπόν μας περιγράφει και ταυτόχρονα μας θυμίζει ο Γιάννης Τόλιος τις σημαντικότερες ταξικές μάχες και εργατικούς – λαϊκούς αγώνες που δόθηκαν από το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα τα τελευταία 65 χρόνια, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση και ανάλογο εύρος σε όσα ζήσαμε από το 2000 και μετά, όταν η χώρα μας εντάχθηκε στην ΟΝΕ υπό την ευφορία της επήρειας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών προταγμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία η Ελλάδα ανήκει από το 1981, οδηγούμενη εντέλει στην πλήρη και καθολική  αποικιοποίησή της και την απόλυτη φτωχοποίηση του πληθυσμού της.

Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις, η διαπάλη των ιδεών και οι ταξικές συγκρούσεις της περιόδου 2000 – 2020, περιγράφονται και αναλύονται με εναργέστατο τρόπο με τη ματιά ενός πρωταγωνιστή των γεγονότων, ο οποίος δε διστάζει με θάρρος και παρρησία να κρίνει και να επικρίνει καταστάσεις και πολιτικές, που και ο ίδιος ανέχθηκε ή στήριξε, μέσα από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2012 – 20215, με εντιμότητα και αληθινή διάθεση αυτοκριτικής. 

Από την πλευρά αυτή θα μπορούσαμε δικαίως να ισχυριστούμε ότι το βιβλίο αυτό του συγγραφέα Γ. Τόλιου διαθέτει έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία, αλλά και διακρίνεται από μία τάση απολογιστική της πολιτικής και κοινωνικής δράσης του δημιουργού του.

Η προσπάθεια λοιπόν του Γ. Τόλιου στο βιβλίο του αυτό, δεν είναι παρά μια ακόμα συμβολή του σε αυτό που με συνέπεια και επιμονή υπηρέτησε σε όλη του τη μακρά πολιτική και κοινωνική διαδρομή, δηλαδή της δημιουργίας ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος για τον ελληνικό λαό και την ελληνική κοινωνία, στη βάση της προοπτικής οικοδόμησης μιας δίκαιης κοινωνίας στην οποία η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο δεν θα έχει πια θέση και λόγο ύπαρξης.

Άλλωστε η ιστορική αισιοδοξία που διαπερνά το βιβλίο αυτό του Γιάννη Τόλιου, δεν εδράζεται μόνο στην κλασσική μαρξιστική παιδεία και αντίληψη που τον διακρίνουν, αλλά και στην συνέπεια και επιμονή του στην αέναη ταξική και πολιτική πάλη μέχρι την τελική πραγμάτωση, όχι μόνο της αναζήτησης των ελπιδοφόρων οριζόντων για το μέλλον του λαού και της κοινωνίας, αλλά και της μόνιμης εγκατάστασής των οριζόντων αυτών στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της χώρας μας και του λαού της.

Εν κατακλείδι στο βιβλίο αυτό ο Γ. Τόλιος, με όσα μας εξιστορεί και μας εξηγεί, εδραιώνει και δικαιολογεί με τον καλύτερο τρόπο, αυτό που μας άφησε ως παρακαταθήκη ο Πέπε Μουχίκα, ο οποίος είπε ότι: «Στο κάδρο της ήττας, αυτοί που τη νιώθουν είναι αυτοί που παραιτούνται από τους αγώνες » και ο Γ. Τόλιος δεν παραιτήθηκε, ούτε θα παραιτηθεί ποτέ από αυτούς τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Από τη σκοπιά αυτή το βιβλίο αυτό αξίζει να διαβαστεί από όλες/όλους όσους δίνουν καθημερινές πολιτικές και κοινωνικές μάχες, επιδιώκοντας να καλυτερέψουν στο ελάχιστο τη ζωή τους και το μέλλον τους.  

Οι ομιλητές στην παρουσίαση: Από τα δεξιά προς τα αριστερά: Δημ. Πολυχρονιάδης, Μαριάννα Τσίχλη, Λευτ. Μαγιάκης (συντονιστής), Κώστ. Ήσυχος και Γιάν. Τόλιος

       


Γιάννης Τόλιος εδώ

  

    

 
τον φάκελο «βιβλίο»
   τον διαβάσανε:
  

      αριθμός επισκεπτών