Ένα βράδυ, ο Δημήτρης Χατζής επέστρεψε στα Γιάννενα...

 

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ   
Αναδημοσίευση από Καθημερινή 21-05-2011   

 

Της Όλγας Σελλά

 

Υπάρχουν μερικοί σ’ αυτόν τον τόπο που επιμένουν ακόμα να κάνουν τη δουλειά τους. Χωρίς κανείς να τους το ζητήσει, μάλιστα...

 


Δημήτρης Χατζής

Το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων διοργάνωσε την περασμένη εβδομάδα μια ημερίδα, που δεν επεδίωκε καθόλου την ανακύκλωση του επιστημονικού διδακτικού προσωπικού. Απευθυνόταν στους φοιτητές του τμήματος και στις προτάσεις επαγγελματικής ενασχόλησης και διεξόδου με το εφόδιο του πτυχίου τους. Μια εκδήλωση δηλαδή που προσπάθησε να συνδεθεί με την κοινωνία, τις ανάγκες της, τα διαφορετικά επαγγέλματα που «γεννάει» η σύγχρονη εποχή, τις διαδρομές που χρειάζονται οι νέοι να τους υποδείξουν οι δάσκαλοί τους.

 

Στο τέλος αυτής της ενδιαφέρουσας ημερίδας, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το Τμήμα Φιλολογίας του έκαναν μια ιδιαίτερη τιμή σ’ έναν σπουδαίο Γιαννιώτη συγγραφέα. Στο αμφιθέατρο που φιλοξένησε την ημερίδα δόθηκε το όνομα «Αμφιθέατρο Λόγου και Τέχνης - Δημήτρης Χατζής». Και μέσω της εικόνας είχαμε την ευκαιρία, όσοι βρεθήκαμε εκεί, να γνωρίσουμε ή να ξαναθυμηθούμε την ευγένεια, τη σεμνότητα και τη μεγαλοσύνη αυτού του σημαντικού συγγραφέα της μεταπολεμικής λογοτεχνίας. Οι διοργανωτές επέλεξαν να προβάλλουν μια σπάνια τηλεοπτική συνέντευξη του Δημ. Χατζή προς τον Φρέντυ Γερμανό, στη θρυλική εκπομπή του «Αλάτι και Πιπέρι». Και ξαφνικά, μέσα στο σκοτάδι που συνοδεύει τις προβολές, «ακούστηκε» απόλυτη σιωπή.

 

Όλοι, πρυτάνεις, αντιπρυτάνεις, πανεπιστημιακοί, φοιτητές άκουγαν με θαυμασμό τα λόγια ενός πραγματικού «οργανικού διανοουμένου», ο οποίος τη μόνη άγνωστη λέξη που είχε ήταν η λέξη «έπαρση»! Έχοντας τα μάτια στο πάτωμα του τηλεοπτικού πλατό, παίζοντας αμήχανα τα δάκτυλά του, προσπαθώντας να γαντζωθεί από το τσιγάρο που κρατούσε στα χέρια του, αφηγήθηκε, χωρίς εξάρσεις, χωρίς συναισθηματισμούς, χωρίς μελοδραματισμούς, την περίπλοκη και διόλου εύκολη διαδρομή της ζωής του από τον Εμφύλιο, τα χρόνια της υπερορίας στη Βουδαπέστη και στο Βερολίνο και την επιστροφή του στην Ελλάδα.

 

Ήταν συγκινημένος και συγκινητικός, αλλά, ταυτοχρόνως, σταθερός στις αρχές και τις αξίες του, βάζοντας στο κέντρο της σκέψης του τον άνθρωπο και τις αγωνίες του. Όταν άναψαν τα φώτα, και λίγο πριν από το θερμό χειροκρότημα, πολλά δάκρυα σκουπίστηκαν βιαστικά. Ίσως γιατί ο Δημήτρης Χατζής μάς θύμισε μερικά από αυτά που μας λείπουν.

 

Και κάπως έτσι, ένα βράδυ του Μαΐου, ο Γιαννιώτης συγγραφέας Δημήτρης Χατζής, «επέστρεψε» στον τόπο καταγωγής του...

        

 ▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓

   

Άλλες αναρτήσεις στην ιστοσελίδα μας για το Δημήτρη Χατζή

   



 
τον φάκελο "κίνηση ιδεών"
     τον διαβάσανε:
       
 
      αριθμός επισκεπτών