Παρουσίαση του βιβλίου του

Γιώργου Δουατζή

"Η άλλη λέξη"

Εκδόσεις Γαβριηλίδη

Σελ. 208, διαστ. 12Χ17

Σχέδιο εξωφύλλου: Μιχάλης Αμάραντος

 

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014, 8,30 μ.μ. στις Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αγίας Ειρήνης 17, Μοναστηράκι
(60 μέτρα από το μετρό) τηλ.210 32 28 839

Ολόκληρη η εκδήλωση σε 9 βίντεο
με την επιμέλεια του Ναπολέοντα Ροντογιάννη

 

Παρουσίαση του βιβλίου από:

• τον δημοσιογράφο-συγγραφέα Διονύση Μαρίνο

• και τον ποιητή Σταύρο Σταμπόγλη.

• Συντονίζει ο αναπλ. καθηγητής του πανεπιστημίου Ιωαννίνων Απόστολος Μπενάτσης

• Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει ο ηθοποιός Άγγελoς Αντωνόπουλος.

   

Είσοδος ελεύθερη.

   

  ***********************************************

            Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Γιώργου Δουατζή “Η άλλη λέξη” από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. Πρόκειται για συλλογή εννέα διηγημάτων, με τίτλο: Χωρίς σκιά, Η κούκλα, Το τραπέζι, Η αναχώρηση, Ελένη, Το νόμισμα, Το βλήμα, Ο μονόλογος του Λου, Η πείνα. Πρόκειται για το εικοστό βιβλίο του ποιητή και συγγραφέα Γιώργου Δουατζή.

              Είναι ιστορίες με έντονα βιωματικά στοιχεία, όχι όμως βιογραφικά, διότι έτσι δεν θα συνιστούσαν μυθιστορία, αλλά αποσπάσματα αυτοβιογραφίας. Η εναλλαγή στο ύφος και τον τρόπο γραφής μεταξύ των διηγημάτων δεν είναι τυχαία, αλλά απολύτως σκόπιμη επιλογή. 

  

Στο οπισθόφυλλο αναγράφεται:

 

Ο ένας πνίγεται στο μίσος του.

Ο άλλος ερωτεύεται την άψυχη.

Εκείνος, έγινε νόμισμα στους υπονόμους.

Εκείνης εξαερώθηκε η ομορφιά.

Εκείνο μιλάει χωρίς αποδέκτη. 

Αυτός παλεύει να μην ξυπνήσει το ζώο μέσα του.

Αυτή βούτηξε σιωπηλή στην παραφορά.

Αυτό είναι εσαεί παρόν.

 

Όλοι μαζί, συνθέτουν τον άγνωστο εαυτό.

                      Τον δικό μας και των άλλων.

   

Δείγμα γραφής:

 

Ο μονόλογος του Λου

 

...αλλά άκουσε κυρά μου αυτά που θα σου πω, τώρα που μόλις ξύπνησα και έχω ξεκούραστο μυαλό, γιατί το αφεντικό με τόση εσωστρέφεια που λέγαμε, δεν θα σου τα πει και δεν ξέρει ότι εγώ με το σκυλίσιο μυαλό μου πιάνω πολλά κι ας μην μιλάω, διότι ξέρω ότι δεν θα σου πει ό,τι σκέφτεται, διότι ποτέ δεν μιλάει, το έχω διαπιστώσει κι εσύ δείχνεις να μην καταλαβαίνεις ότι ο άνθρωπος σου μιλάει μόνο για την καθημερινότητα και τις πρακτικές δουλειές, ενώ διψάει να σου μιλήσει για άλλα σημαντικότερα γι αυτόν, τα ψυχονευρωτικά, τα νευροψυχικά, τα πώς τα λέτε μωρέ κυρά που μπλέχτηκα, να σου μιλήσει για αυτά που παιδεύουν την ψυχή του και τα κρύβει και αναρωτιέμαι αν είναι δυνατόν κυρά μου να μην καταλαβαίνεις, όταν μάλιστα έχεις κι εσύ την ίδια ανάγκη και δεν καταλαβαίνω τι έχετε πάθει και δεν μιλάτε επί της ουσίας τελευταίως,

            Η πείνα

 

            Η οργή δεν μορφοποιείται σε δύναμη ανατροπής. Έστω. Μετά την ανατροπή τι; Χάθηκε ως κι η οργή. Πώς να σε θρέψω αξιοπρέπεια; Πώς να με θρέψεις ελπίδα; Μου πήραν το δικαίωμα στο όνειρο. Δεν αρνούμαι να δουλέψω. Πεινάω. Κατακτήσεις δεκαετιών, μηδενίστηκαν. Κρίση βαθειά πολιτισμού. Πώς να σε ταΐσει, σου λέω, η ελπίδα, πώς...  Μας άλωσαν. Φοβάμαι. Με άλωσαν. Φοβάμαι που φοβάμαι. Εάλω το σαρκίο μου. Εάλω η πατρίδα μου. Εάλω η ανάσα μου. Χαίρε παρελθόν. Σβήστηκες μέλλον. Κρατάω. Κρατάω το ζώο μέσα μου. Αν με αλώσει κι αυτό χάθηκα. Αν, το ζώο, το ένστικτο, αν, χάθηκα, χαθήκατε...

 

            Η κούκλα

 

Αυτή τη φορά, δεν μίλησε, δεν με χάιδεψε. Εγώ ξαπλωμένος ανάσκελα. Πέταξε το σεντόνι από πάνω μου, στάθηκε ακίνητη, με κοίταξε λίγα δευτερόλεπτα, τα οποία μου φάνηκαν αιώνες, ολόγυμνη όπως ήταν έσκυψε, με άγγιξε μόνο με τα χείλια της, υπερβολικά απαλά και άρχισε να ψάχνει το σώμα μου. Όταν άπλωσα το χέρι να την αγγίξω, έκανε ένα νεύμα αποτρεπτικό, δεν έβγαλε άχνα, υπάκουσα, διότι έτρεμα μην διακόψει την εξαίσια αυτή εξερεύνηση και τη χάσω. Μου μάθαινε το ίδιο μου το κορμί. Ανακάλυπτα και εγώ κάθε πτυχή του κορμιού μου, κάθε του χιλιοστό, το οποίο διαπερνούσε με την αφή των υπέροχων χειλιών της. Ένιωθα να ερεθίζομαι πρωτόγνωρα, να φουντώνω, να φτάνει κάθε αίσθηση μου στην υπέρτατη πρόσληψη, να χάνομαι σε μια άβυσσο…

 

Περισσότερα για τον ποιητή

Μερικά ποιήματα του Γιώργου Δουατζή

Η ιστοσελίδα του Γιώργου Δουατζή