Η ΠΟΙΗΣΗ ΚΛΙΝΕΙ ΤΟ ΓΟΝΥ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ !
ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
Τίποτ’ άλλο.
Φωτιά κι αλμυρό θαλασσόχορτο.
Τίποτ΄ άλλο.
«περπατώντας η Δόξα μονάχη»
Γ.Π.
Από αισθήματα ιερής υποχρέωσης προς την πόλη του Μεσολογγίου
κινούντες, αλλά και από φιλική διάθεση προς την ποιήτρια Γιώτα
Παρθενίου και τον καθηγητή
Κωνσταντίνο Νίκα, της Νεοελληνικής έδρας του Πανεπιστημίου
Νάπολης, βρεθήκαμε τη
Δευτέρα 15 τ’ Απρίλη,
εκεί, συμμετέχοντες στην 187η επέτειο της Ηρωïκής Εξόδου.
Στα πλαίσια ενός υπερπλήρους και πλούσιου προγράμματος που
είναι ακόμα σε εξέλιξη την ώρα που γράφω και θα διαρκέσει έως την
Κυριακή των Βαΐων, εντάχθηκε τιμητικά και η παρουσίαση του δίγλωσσου
ποιητικού βιβλίου της Γιώτας Παρθενίου με τίτλο:
«πήρες τα γράμματά μου;» , « hai ricevuto le mie lettere?»,
μεταφρασμένο στην Ιταλική από τον Κωνσταντίνο Νίκα. Το έναυσμα για
την παρουσίαση αυτή το έδωσε το γεγονός ότι η συλλογή περιλαμβάνει
ποιήματα εμπνευσμένα από
τις πολιορκίες και την ηρωïκή έξοδο του Μεσολογγίου. Ήταν μια
εξαιρετική περίπτωση επιστροφής των ποιημάτων αυτών στην πόλη που τα
γέννησε, τυπωμένα σε διαστάσεις πίνακα, καδραρισμένα, φιλοτεχνημένα
από τα επιδέξια χέρια του σπουδαίου Γιαννιώτη εικαστικού
Χριστόδουλου Γκαλντέμη και έτοιμα να αναρτηθούν σε περίοπτη θέση
στην πινακοθήκη του Δήμου !
Έτσι βιώσαμε μιαν καταπληκτική βραδιά ποίησης με τη συνοδεία της
κιθάρας του Αλέξη Μπάγια και τις υπέροχες απαγγελίες του Guglielmo
Bianco, της Γιολάντας Καπέρδα και της Γ. Παρθενίου στο Τρικούπειο
Πολιτιστικό Κέντρο Μεσολογγίου, ενώ λίγο αργότερα γευτήκαμε
τη ζεστή φιλοξενία του προέδρου του Πνευματικού
Κέντρου Δήμου Ιεράς πόλεως Μεσολογγίου κ. Αριστείδη Καβάγια,
της συζύγου του κ. Φωτεινής Τσιτσώνη-Καβάγια και του συντονιστή της
εκδήλωσης κ. Μάκη Μπαλωμένου. Φανερή ήταν η συγκίνηση της ποιήτριας
Γ. Παρθενίου που υπηρέτησε και έζησε στο Μεσολόγγι έξη ολόκληρα
χρόνια και ήταν φυσικό να διακατέχεται από συναισθήματα δέους.
Η έμπνευση που προέκυψε
από αυτό το ιερό δέος και η ποίηση συνολικά
έκλιναν για μια ακόμα φορά το γόνυ στο Μεσολόγγι!
Μαργαρίτα Φρονιμάδη- Ματάτση
Ποιήτρια –Πρόεδρος του Σωματείου Λόγου και Τέχνης «Αλκυονίδες»
ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΚΑΙ
ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΣΤΗΝ
ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ,
με αφορμή τον εορτασμό
της ηρωικής Εξόδου !
Μήπως
η ποίηση είναι μια δύναμη που απελευθερώνει τον άνθρωπο
και προωθεί τον πολιτισμό; Μήπως είναι μια ανώτερη
μορφή ψυχαγωγίας, που μας απομακρύνει από την πλήξη και την
ανία της καθημερινότητας, δίνει φτερά στη φαντασία και μας
ταξιδεύει σε κόσμους συναρπαστικούς;
Αυτό
ακριβώς συνέβη, το βράδυ της
15ης Απριλίου, του 2013, στο Τρικούπειο
Πολιτιστικό Κέντρο, σε εκδήλωση του Πνευματικού Κέντρου της
πόλης του Μεσολογγίου, με προσκεκλημένη την ποιήτρια κ.
Γιώτα Παρθενίου, πρώην Σύμβουλο Προσχολικής Αγωγής, που
υπηρέτησε για αρκετά χρόνια στην Αιτωλοακαρνανία
αλλά είναι
και επίτιμο μέλος
των «ΑΛΚΥΟΝΙΔΩΝ» ν. Κορινθίας.
Αιτία της εκδήλωσης πέντε ποιήματα που έγραψε
εμπνευσμένα από τις πολιορκίες και την ηρωική Έξοδο του
Μεσολογγίου, τα οποία επανήλθαν στην πόλη , που τα γέννησε.
Τα ποιήματα γραμμένα σε πάπυρο παρέδωσε στον Πρόεδρο του
Πνευματικού Κέντρου Αριστείδη Καβάγια.
Η ποίηση της κ. Παρθενίου, που συνοδευόταν από
υπέροχες απαγγελίες , τόσο στην τραγουδιστή και πολύ
εκφραστική γλώσσα της ιταλικής, από τον Ιταλό καθηγητή, κ.
Γουλιέλμο Μπιάνκο, όσο και της ηθοποιού, κ. Γιολάντα Καπέρδα
και με τη μουσική υπόκρουση του καθηγητή της μουσικής, κ.
Αλέξη Μπάγια, καθώς
και την πολύ καλή και
αναλυτική εισήγηση στο πνεύμα της ποίησης της
συγκεκριμένης ποιήτριας από τον Κορίνθιο
καθηγητή
Πανεπιστημίου της Νεάπολης, κ. Κωνσταντίνου Νίκα, σε έκανε
να νιώσεις μιαν εμπειρία πρωτόγνωρη, που είναι αδύνατο να
βιώσεις στην καθημερινότητά σου.
Κι ο ακροατής, δεν μπορούσε παρά να θαυμάσει την
αρμονία του λόγου μέσα από τις απαγγελίες αλλά
και την ιδιαιτερότητα του λόγου της ποιήτριας και να
απολαμβάνει και να ταξιδεύει!
Κι ήταν
το ταξίδι
συναρπαστικό στον κόσμο της ποίησης
αλλά και στον ιδιαίτερο κόσμο της ποιήτριας, που
με τους
οδηγούς του
έγινε μαγικό, μοναδικό…
Κι όταν ο Ιταλός καθηγητής , αναφερόμενος στην Έξοδο
και στο παρελθόν του Μεσολογγίου,
με κινήσεις αργές, λες, τελετουργικές, γονάτισε κι
έσκυψε φιλώντας το χώμα της Ιερής Πόλης, σε ένδειξη σεβασμού
προς τους ένδοξους προγόνους μας, κατασυγκινώντας μας όλους,
έμοιαζε, λες, και φιλούσε εκείνο το Μεσολόγγι των
καπεταναίων και των πολεμάρχων, εκείνο, το ίδιο φθαρμένο
κορμί των Πολιορκημένων, που είχε απομείνει
τότε, πετσί και κόκαλο…
Κι όλοι μας νιώσαμε σαν να ζούσαμε ιερές στιγμές,
αντάμα με τους
Εξοδίτες, εκείνο το βράδυ του αγώνα, τότε που η Ασία και η
Αφρική με το άγριο πνεύμα της βαρβαρότητάς τους,
ξεχύθηκαν να κατασπαράξουν και να συντρίψουν
κυριολεκτικά ένα μικρό «φράχτη!».Κι όμως αυτός
απέδειξε πως η ψυχή του ήταν ατσάλινη, γι’ αυτό άλλωστε πήρε
και τη μεγάλη απόφαση της Εξόδου, που υπήρξε το πλέον
συγκλονιστικό γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Κι
η θυσία της θαλασσοπολιτείας
υψώθηκε ως τα ουράνια και ξεσήκωσε παγκόσμια
κύματα φιλελευθερισμού και στη συνέχεια ήταν αυτή,
που έγινε η
απαρχή της απελευθέρωσης της πατρίδας μας.
Και
ήταν πράγματι, μεγάλα
και πλατιά τα συναισθήματα, που μας δημιουργήθηκαν και μας
πλαισίωσαν εκείνο το βράδυ. Ήταν μια ξεχωριστή εκδήλωση!
Φωτεινή
Τσιτσώνη-Καβάγια