Ποιήματα του Δημήτρη Χριστακόπουλου

   

     ΟΣΟΙ ΚΙΝΗΣΑΝ

 

Όσοι κινήσαν την αυγή

ήταν έφηβοι

που χάθηκαν στο άρμα της Ηώς.

Όσοι κινήσαν δειλινό

δεν τους προσμένει πια ο Απόλλωνας

-κουράστηκε κρούοντας τη λύρα-

και αν,

χαμένοι σ’ ατραπούς λησμονιάς

βραδιάσουν,

μήτε κι ο Μορφέας.

Διαβαίνοντας τον ποταμό,

στην κοίτη τα ρολόγια έριξαν

κι είναι πια ελεύθεροι από καταφάσεις.

Απλά βαδίζουν,

της φαντασίας υπνοβάτες

σ’ ανυπαρξία εκστατική,

λίγο πριν από τον ύπνο του Επιμενείδη,

λίγο πριν ξυπνήσουν τα όνειρά τους.