Ποιήματα του Δημήτρη Χριστακόπουλου

    

    ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΝΕΣ

 

 

Τα μαλλιά σου είχαν μπούκλες

με μια κόκκινη κορδέλα

σαν του δειλινού τα χείλη,

κι ήσουν αύρας φιλί σ’ εσπερινό

καημός φεγγαροχτυπημένης νύχτας.

Πού πάτε σεις παλιές φωνές;

Ποιος σας κρένει

πέρα απ’ το βαθύ γαλάζιο

κι έμειναν σφαλιστά

τα παραθύρια της φτωχογειτονιάς

αφρόντιστη η κληματαριά

κι η γαλάζια γλάστρα

με τον ξερό βασιλικό στο περβάζι;