Του Γιάνη Δημολιάτη
Επίκουρου Καθηγητή Υγιεινής στο Πανεπιστήμιο Ιωανίνων

 

Καλοκαίρι

 

Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Χειμώνα

να εύχεσαι να είναι πολύ το χιόνι

μέρες πολές να το κρατήσει

 

Μη στείλεις και τον κυρ-Νοτιά ζεστή βροχή να φέρει·

το λιώνει όλο μονομιάς, στη θάλασα το πάει·

σαν παίρνει τον κατήφορο ποτάμια ξεχειλίζουν,

τους κάμπους πνίγει στο νερό, και σπίτια πλημυρίζουν

που πήγαν και τα έχτισαν στο διάβα των ρεμάτων

και μές τους βάλτους των νερών ανόητοι ανθρώποι…

 

Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Χειμώνα

να εύχεσαι να είναι πολύ το χιόνι

μέρες πολές να το κρατήσει

 

Να βγαίνουν τ’ άστρα τη νυχτιά κι εκεί να το παγώνει.

Να βγαίνει ο ήλιος το πρωί αργά αργά να λιώνει,

να το βυζαίνει η γης γουλιά γουλιά, νεράκι να χορτάσει

τους άδειους υδροφόρους της· να ξεκαλοκαιριάσει.

 

Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Χειμώνα

να εύχεσαι να είναι πολύ το χιόνι

μέρες πολές να το κρατήσει

 

Χιόνι! πάντα στο νού σου νάχεις τη θάλασα,

το φτάσιμο στη μάνα σου είν’ ο προορισμός σου.

Μα μη βιάζεις το ταξίδι σου διόλου·

καλύτερα μήνες πολούς να διαρκέσει.

Να μπαίνεις σε υδροφόρους στεγνωμένους,

να σταματήσεις σε λίμνες ξεραμένες,

να ξεδιψάσεις πηγάδια, βρύσες και πηγές.

Καρτέρα και την Άνοιξη ν’ ανοίξουν οι καρποί της,

να χορταριάσουν τα βουνά, να πρασινίσ’ ο κάμπος,

κήπους, περβόλια και σπαρτά, λουλούδια να μυρίσεις,

και τες καλές πραμάτειες νεράκι να ποτίσεις.

Και στο κατακαλόκαιρο πτις πολιτείες πέρνα

νάχουν να σβηούν την κάψα τους· και το νερό νεράκι

να μην πουν –ανόητοι ανθρώποι!

 

Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Χειμώνα

να εύχεσαι να είναι πολύ το χιόνι

μέρες πολές να το κρατήσει

 

Και μην ξεσυνερίζεσαι κανάλια τελεβίζιον,

τηλέπαρουσιάστριες μπουτίκ Κολωνακίου·

κακό σε ανεβάζουνε, κακό σε κατεβάζουν·

και τον κακό τους τον καιρό, την τύφλα τους, δε βλέπουν·

άφες αυτοίς! ού γαρ οίδασι τι ποιούσιν...

– ποιος είπε είναι λογικό το είδος των ανθρώπων; –

Τους δε μετεωρολόγους μας ακόμα κι αυτούς συχώρα!

κι αν οίδασι κι αν ξέρουσι καλός καιρός να ειπούνε,

των καναλιών τα κύματα τους σήκωσαν τους πήραν

των παραθύρων οι συρμοί· κι εχάσαν τη μιλιά τους

– ανθρώποι είναι δεν τολμούν με μόδες να τα βάλουν!

ακόμα κι αυτοί δε μπόρεσαν παρ’ άνθρωποι να μείνουν,

να μην αρθούν στο ύψος σου, Χειμώνα Καλοκαίρι –.

 

Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Χειμώνα

να εύχεσαι να είναι πολύ το χιόνι

μέρες πολές να το κρατήσει

 

Κι αν φτωχικό τον βρεις, ο Χειμώνας δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες τα Χιόνια τι σημαίνουν.

Χιόνια Πολά!

Και του Χρόνου! (περσότερα)

 

Γιάνης Δημολιάτης

 

Πεδινή, Τετάρτη 2 του Φλεβάρη 2005

(σήμερα είχε το πιο πολύ χιόνι απόλες τις μέρες

σήμερα είχα την πιο πολή χαρά απόλες τις μέρες)

 

 

--- --- ---

* Η κατάργηση των δίψηφων συμφώνων είναι του συγγραφέα. Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Οικοτοπία 2006, τχ 36, σ 4.

       ΚΑΤΑΠΤΥΞΗ: Το χτίσιμο των κάμπων άρθρο για το περιβάλλον του Γιάνη Δημολιάτη