31ος
ΚΛΑΣΙΚΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
10 – 11 – 2013
ΑΦΗ ΜΑΡΑΘΩΝΙΑΣ ΦΛΟΓΑΣ
lighting of the Marathon Flame at the archaeological site of the
Marathon Tomb
9 – 11
– 2013
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Καλλιτεχνική Διεύθυνση – Σκηνοθεσία :
Νίκος Γκεσούλης
εδώ
Μουσική :
Γιάννης Ψειμάδας
Χορογραφία :
Ναταλία Στυλιανού
Ημεροδρόμος :
Λεωνίδας
Αργυρόπουλος
Κορυφαίος :
Γιάννης Κρανάς
Χορός :
Ισιδώρα Δωροπούλου , Μαρία Καμακάρη ,
Κατερίνα Χατζάκη , Σεμίνα Πανηγηροπούλου , Κωνσταντίνα Μαλτέζου ,
Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη , Στέλλα Μαγγανά , Μαρία Προϊστάκη , Ανθούλα
Χαιροπούλου , Αναστασία Μαλανδρενιώτη , Άννη Ντουμούζη
Φανή Αποστολίδου , Ζωή Δρακοπούλου.
Συμμετέχει ο
Νίκος Τουλιάτος με την ομάδα
κρουστών ΗΧΟΔΡΑΣΗ.
Υπεύθυνος Φορέας Εκδήλωσης :
ΣΕΓΑΣ
Εκτέλεση Παραγωγής :
ΣΕΓΑΣ , Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα
Τελετουργικό Αφής Μαραθώνιας φλόγας
Ομιλίες: Αφή Μαραθώνιας Φλόγας
Τελετουργικό αφής Μαραθώνιας Φλόγας (
9/11/2013 )
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ: Μία έξωθεν απειλή συσπειρώνει τους
ανθρώπους στον τύμβο των Μαραθωνομάχων. Γίνεται επίκληση στους πάτριους
βωμούς για βοήθεια , ελπίδα και φως.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΡΩΜΕΝΟΥ: Μπροστά στον τύμβο των
Μαραθωνομάχων μια βάση βωμού μαρτυρά την εγκατάλειψη, την μοναξιά.
Από τον ευρύτερο χώρο του τύμβου προσέρχονται
πανικόβλητοι (σαν κάτι να τους κυνηγά), άντρες και γυναίκες φέροντας
μαζί τους τον βωμό. Τον ακουμπούν στη βάση και αρχίζουν την επίκληση
στους θεούς της Αθήνας σα να ήταν η στερνή τους ελπίδα.
(Χορικό από τους
«Ήρακλειδείς» του Ευριπίδη .)
« Γη κι ολονύκτιο φως της σελήνης
και λαμπρές του θεού
φωτοδότρες ακτίνες
φέρτε μου μήνυμα φέρτε μου
σαλπίστε το να ξεχυθεί ψηλά στον ουρανό
να φτάσει ως το θρόνο του Δία του κυρίαρχου
και να τ ακούσει η Αθηνά η γλαυκομάτα
για τη γη της πατρίδας
για τους βωμούς και τις Εστίες
την ψυχή μου ορθώνω
και τον κίνδυνο θ’ αντικόψω με όπλα.
Κίνδυνος είναι μια πλούσια χώρα
Και στα όπλα τρισδόξαστη
Έχθρα να έχει για την πόλη μας τούτη.
Ο Δίας μας σύμμαχος.
Δεν τους φοβάμαι.
Ο Δίας προστάτης του δίκιου.
Δεν θα τους βάλω ποτέ τους θνητούς
Απ’ τους θεούς μας πιο πάνω.
Ω θεά Αθηνά μας Σεβάσμια
Δική σου η γη και η πόλη μας
Μάνα και Άνασσα και Προστάτρια
Διώξ’ τον αυτόν τον άδικο πάνοπλο
Άδικο είναι να χάνω το σπίτι μου
Επειδή είμαι δίκαιος.
Θα σε τιμούμε αιώνια θεά με θυσίες
Ποτέ δεν θα πάψουν
Τα τραγούδια για σένα
Κι οι χοροί κά8ε μήνα
Και οι ικεσίες μας πάντα.
Θ’ αντηχούν στον αέρα
Προσευχές ολονύκτιες στις μεγάλες γιορτές σου.»
Σαν από μηχανής θεός εμφανίζεται ο ημεροδρόμος ,
κρατώντας στην παλάμη του την φλόγα της ελπίδας, της ειρήνης, της ζωής
και της προσπάθειας για τον μαραθώνιο που ζούμε καθημερινά.
Περνά ανάμεσά τους και φτάνει στον βωμό. Τον
ανάβει.