Οι φυλακές του «Φιξ» στα βρετανικά αρχεία
Του Γιώργου Μ. Βραζιτούλη, Βερολίνο.
(αναδημοσίευση από την εφημερίδα
Ηπειρωτικός Αγών – 24 Ιουλίου 2014)
Πατήστε
τις εικόνες για μεγέθυνση
Άποψη της αυλής προς τη βορινή πλευρά. Στο τραπέζι (πιθανόν) ο διοικητής
των φυλακών Σπύρος Αραβανής
Άποψη της ανατολικής γωνίας του προαύλιου. Το κτίσμα στο βάθος μάλλον τα
μαγειρεία των φυλακών. Χαρακτηριστικό το πρήξιμο στο μάτι του κρατούμενου.
Από τον περασμένο Απρίλιο το βρετανικό αρχείο
British
Pathé άρχισε να δημοσιεύει την πλούσια και εξαιρετική ιστορική
συλλογή του στην διαδικτυακή πλατφόρμα
YouTube. Πρόκειται συνολικά για
80 χιλιάδες περίπου φιλμάκια με συνολική διάρκεια 3.500 ωρών. Το
αρχείο αυτό δημιουργήθηκε αρχικά από τον γάλλο
Charles
Pathé
και παρήγαγε ήδη από το 1910, αρχικά ως
Pathé
News,
διάφορα εβδομαδιαία «Επίκαιρα» με συνοπτικές ειδήσεις από όλον
τον κόσμο, για τους κινηματογράφους της εποχής. Σε κάποια χρονική
περίοδο αργότερα, το αρχείο περιέπεσε στα χέρια της
Warner
και της
EMI.
Από το 2009 η
British
Pathé
είναι και πάλι ανεξάρτητη εταιρεία και διαχειρίζεται εμπορικά το
αρχειακό της υλικό μέσω της ιστοσελίδας της, ενώ είναι αποκλειστικός
συνέταιρος και της γνωστής εφημερίδας
Guardian.
Ένας μικρός, σχετικά, αριθμός των ταινιών του αρχείου αυτού αναφέρεται σε
ιστορικά γεγονότα, που διαδραματίστηκαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του
20ου αιώνα, μερικά δε από αυτά αφορούν τον ελληνικό Εμφύλιο.
Δυο (τουλάχιστον) φιλμάκια με το θέμα αυτό έχουν γυριστεί στην Ήπειρο
και τα Γιάννενα, καλύπτοντας κυρίως κάποιες
δραστηριότητες του Εθνικού
Στρατού, ενώ περιέχουν παράλληλα και διάφορα στιγμιότυπα από την πόλη
μας και την ευρύτερη περιοχή.
Με μεγάλη έκπληξη ανακάλυψα σε ένα από τα φιλμ αυτά, που
γυρίστηκε το 1947, κάποια πλάνα
από το προαύλιο των περιβόητων στρατιωτικών φυλακών του «Φιξ», οι οποίες
είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με ένα από τα μελανότερα κομμάτια της
νεώτερης ιστορίας της πόλης μας και ολόκληρης της Ηπείρου.
Από το χώρο αυτόν πέρασαν και συγκεκριμένα, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν ή
ακόμη και δολοφονήθηκαν, μερικές εκατοντάδες Έλληνες και Ελληνίδες, που
η κυβερνητική πλευρά αντιμετώπιζε τότε ως «θανάσιμους εχθρούς της
Πατρίδος», μιας και ανήκαν στην αντίπαλη πλευρά, δηλαδή στην Αριστερά.
Μεταξύ εκείνων που φυλακίστηκαν στο «Φιξ» ήταν και η Ευτυχία Πρίντζου,
μαζί με τους υπόλοιπους Γιαννιώτες που εκτελέστηκαν το Ιούλιο του 1948
στο Σταυράκι, μετά από την
πολύκροτη δίκη. Συχνά το «Φιξ» αναφέρεται στις διάφορες αφηγήσεις των
θυμάτων, σαν το «κολαστήριο», το «Μακρονήσι» ή το «Νταχάου» των
Γιαννίνων.
Τα παραπάνω πλάνα των βρετανικών αρχείων από το «Φιξ» έχουν ιδιαίτερη
ιστορική αξία, μιας και μέχρι σήμερα έχουν διασωθεί ελάχιστα φωτογραφικά
ντοκουμέντα από τον τόπο αυτό.
Άποψη της βορειοδυτικής
πλευράς.
Οι κτηριακές εγκαταστάσεις
Οι φυλακές του «Φιξ» βρίσκονταν στη θέση που είναι σήμερα το ξενοδοχείο
Παλλάδιον.
Πριν τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο στον κτηριακό αυτό χώρο
λειτουργούσε ένα παγοποιείο. Παρά τον μεγάλο αριθμό των έγκλειστων
θυμάτων, δεν υπάρχουν ιδιαίτερες γραπτές, περιγραφικές μαρτυρίες σχετικά
με την κτηριακή τους διαμόρφωση και λειτουργία. Κοινό σημείο αναφοράς
όλων των προσωπικών αφηγήσεων από εκείνη την εποχή, αποτελούν οι άθλιες
συνθήκες κράτησης στα κελιά των φυλακών, το διαρκές κλίμα φόβου και
τρόμου και οι απερίγραπτοι βασανισμοί και ταπεινώσεις των κρατούμενων,
ανδρών ή γυναικών από τους δεσμοφύλακές τους.
Κρατούμενοι και δεσμοφύλακες. Στο βάθος οι πλαγιές του Μιτσικελιού.
Ο αείμνηστος ηπειρώτης συγγραφέας και εκδότης Λάμπρος Μάλαμας, που
φυλακίστηκε και ο ίδιος για ένα διάστημα το 1948 στο «Φιξ», είναι ίσως ο
μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας, που μας παρέχει αρκετές και από «πρώτο
χέρι» πληροφορίες για το θέμα. Στο βιβλίο του «Το χρονικό του Φιξ, 1948»
(εκδόσεις Ελεύθερο Πνεύμα, 1988) βρίσκουμε, ότι την ασυνήθιστη ονομασία
του την οφείλει στους Γερμανούς κατακτητές, οι οποίοι στην Κατοχή είχαν
μετατρέψει τους σχεδόν ερειπωμένους χώρους του πρώην εργοστασίου σε
φυλακές. Η κύρια είσοδος των φυλακών βρίσκονταν στη νότια πλευρά, από τη
σημερινή οδό Νότη Μπότσαρη.
Στην μια πλευρά του συγκροτήματος, αναφέρει ο Μάλαμας, υπήρχαν «θολωτοί
θάλαμοι, στεγανοί και ψυκτικοί μαζί κι άλλα παλιά στενά και πλατύτερα
χαρβαλόσπιτα. Καμαρούλες με τρύπια πατώματα και μικρές αποθηκούλες,
έτοιμες για βρώμικα κελιά, γιομάτα ψύλλους και ψείρες και κοριούς. Στην
κορφή δυτικά, ένας πύργος κι αντίκρυ του ένα στενάδι παλιοκτίριο, με
διπλά πάνω και κάτω δίπατα κελιά σαν πατάρια. Κι απέξω μια παλιόσκαλα
για τον απάνω θάλαμο». Το προαύλιο των φυλακών περιβάλλονταν από ψηλούς
τοίχους με αγκαθωτά συρματοπλέγματα στην κορυφή τους, ενώ στις τέσσερις
γωνίες τους ορθώνονταν τα φυλάκια της φρουράς. Στη μέση της βορινής
πλευράς της αυλής, βρίσκονταν τα υπαίθρια αποχωρητήρια των κρατουμένων,
«ένας λάκκος βαθύς, ανοιχτός και γύρω του μπερντέδικα τσουβάλια... με
ξύλινη και σάπια πατωσιά, για να πάνε οι κρατούμενοι ανοιχτά και στην
ουρά, ντροπιαστικά, για τη σωματική τους ανάγκη», όπως αναφέρει
χαρακτηριστικά ο συγγραφέας.
Νεαροί «εχθροί του Έθνους»
Στο κτήριο βρίσκονταν επίσης τα γραφεία της διοίκησης και δίπλα τους τα
καταλύματα της φρουράς. Στον επάνω θάλαμο, με χωριστή είσοδο, κρατούνταν
στριμωγμένα άτομα που διώκονταν με ελαφρότερες κατηγορίες. Στην κορυφή
του θαλάμου υπήρχε και ένα μικρό εκκλησάκι για τον εκκλησιασμό των
κρατουμένων, ενώ στα υπόγεια βρίσκονταν ο χώρος ανακρίσεων, τον οποίο οι
κρατούμενοι αποκαλούσαν «Αράπη», επειδή εκεί κυρίως βασανίζονταν τα
θύματα στη διάρκεια ανακρίσεων. Το καλοκαίρι του 1948, όταν ο Εμφύλιος
βρίσκονταν στο «φόρτε» του, στο «Φιξ», κρατούνταν
200
περίπου άτομα,
σύμφωνα με ένα προπαγανδιστικό άρθρο της εποχής στην εφημερίδα
«Εμπρός» (Σπ. Τριανταφύλλου, «Οι συμμορίται πίσω από τα κάγκελα -
Μια επίσκεψις εις τας φυλακάς
Ιωαννίνων», 8/7/1948).
Τα κινηματογραφικά πλάνα
Το φιλμάκι του βρετανικού αρχείου, από το οποίο προέρχονται και οι σκηνές
που γυρίστηκαν στις φυλακές του «Φιξ», φέρει τον τίτλο «Πολεμώντας στην
Ελλάδα 1947» (Fighting
in
Greece
1947) είναι χωρίς ήχο και έχει συνολική διάρκεια επτά λεπτών και
τεσσάρων δευτερολέπτων. Αρχίζει με μια αεροπορική λήψη πάνω από την
νότια πλευρά της πόλης, καθώς το αεροπλάνο πλησιάζει στο τότε
στρατιωτικό αεροδρόμιο Κατσικά για προσγείωση. Περιλαμβάνει επίσης
σκηνές από το εσωτερικό κάποιου απροσδιόριστου δημόσιου κτηρίου της
πόλης, από επιχειρήσεις του Στρατού σε κάποια ορεινή περιοχή, από μια
μεγάλη ομάδα «ανταρτόπληκτων» στην πόλη και από στρατιωτικές
επιχειρήσεις στην περιοχή της Κόνιτσας.
Κρατούμενοι με σκισμένα ή φαγωμένα ρούχα και
παπούτσια.
Στα πλάνα από το προαύλιο του «Φιξ», διάρκειας 62 δευτερολέπτων, βλέπει
κανείς αρχικά έναν αξιωματικό (πιθανόν να πρόκειται για τον περιβόητο
διοικητή των φυλακών εκείνη την εποχή, Σπύρο Αραβανή, από τη Λευκάδα) να
κάθεται πίσω από ένα τραπέζι. Πιο πίσω στέκονται κατώτεροι αξιωματικοί
και απλοί στρατιώτες. Οι κρατούμενοι βρίσκονται άλλοι παραταγμένοι
όρθιοι κι άλλοι καθισμένοι στη βόρεια πλευρά της αυλής, ενώ ένας φρουρός
κοιτάζει τα δρώμενα από το φυλάκιο του εξωτερικού τοίχου. Ο αξιωματικός
φαίνεται να ζητάει από έναν κρατούμενο να του δείξει διάφορα σημεία πάνω
σε έναν απλωμένο χάρτη (πιθανόν κάποιες θέσεις των ανταρτών; ). Στον
επόμενο κρατούμενο που ανακρίνεται, είναι εμφανή σημάδια τραυματισμού
(από βασανισμό; ) στο αριστερό του μάτι. Από μια ψηλότερη λήψη φαίνεται
και η πίσω μεριά του κτηρίου των φυλακών, με την σκεπαστή εξωτερική
σκάλα που συνέδεε τον πάνω με τον κάτω θάλαμο, καθώς και κάποια
γειτονικά με τις φυλακές κτήρια από την πλευρά της 28ης
Οκτωβρίου.
Ο προπαγανδιστικός σκοπός των, όπως φαίνεται, «στημένων» γυρισμάτων είναι
ολοφάνερος. Οι κοντινές λήψεις στα πρόσωπα και στο παρουσιαστικό των
κρατουμένων επιδίωκε να αποδομήσει στα μάτια του θεατή την εικόνα του
περήφανου και αγέρωχου αγωνιστή, όπως για παράδειγμα την είχε
αποθανατίσει μερικά χρόνια πιο πριν η φωτογραφική μηχανή του Μπαλάφα και
του Μελετζή. Ο κρατούμενος αντάρτης-κομμουνιστής, παρουσιάζεται εδώ σαν
ένας «ρακένδυτος συμμορίτης», «κατσαπλιάς» ή στην καλύτερη περίπτωση σαν
«φοβισμένο αγρίμι», οι δε στρατιωτικοί εκπρόσωποι της Πολιτείας ως
«τυπικοί», «άψογοι», σχεδόν «ευγενικοί».
Σήμερα, με την μεγάλη χρονική απόσταση προς την τραγική εκείνη περίοδο, ένας
νηφάλιος θεατής, θα διέκρινε στα τρομαγμένα πρόσωπα αυτών των
κρατούμενων παιδιών περισσότερο την κακιά μοίρα της Ελλάδας εκείνη την
εποχή, όπου η χώρα, έχοντας βγει τραυματισμένη από την ολέθρια Κατοχή,
αντί να φροντίσει να επουλώσει τις πληγές της και να προχωρήσει με
ταχείς ρυθμούς και αισιοδοξία στην επανόρθωση και ανάπτυξη της, όπως
δηλαδή έκαναν και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, άρχισε να τρώει τις
σάρκες της και να αυτοκαταστρέφεται σε ανυπολόγιστο βαθμό.
Η εσωτερική πλευρά του κτηρίου των φυλακών, με την ξύλινη εξωτερική σκάλα.
Στο βάθος, ο αυλότοιχος προς την 28ης Οκτωβρίου.
Αναλογιζόμενος κανείς σήμερα την οικονομική καταστροφή όπως και το βαθύ
κοινωνικό ρήγμα μαζί με όλα τα προσωπικά δράματα που προξένησε ο
Εμφύλιος στη χώρα, ρίχνοντάς την
για δεκαετίες πίσω στην υπανάπτυξη και στη καθυστέρηση, δεν έχει
παρά να ασπαστεί τα λόγια με τα οποία ο Λάμπρος Μάλαμας κλείνει το
βιβλίο του: «να μην ξαναγίνει ποτέ εμφύλιος πόλεμος στην πατρίδα μας και
η φυλακή του «Φιξ» και κάθε τέτοια φυλακή, να παραμείνει μια θλιβερή
διδαχτική ανάμνηση, σαν παράδειγμα προς αποφυγή στην ιστορική συνείδηση
των γενεών».
Φωτογραφίες ©
British
Pathé
Ltd
Θερμές ευχαριστίες προς τον διευθυντή του αρχείου του British Pathé
κ. James Hoyle, για την χορήγηση άδειας δημοσίευσης των φωτογραφιών από
το φιλμ
Δείτε το απόσπασμα στο σχετικό λινκ (μεταξύ 2:44 και 3:46) εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=cqso8W-LCao
όπως και άλλα πλάνα της ίδιας εποχής από τα Γιάννενα και την Ήπειρο εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=Nx1svbwHGPo