Πολιτισμός

"εκδηλώσεις"

Όλα τα Γιάννενα διαδήλωσαν

για δικαιοσύνη (φωτορεπορτάζ)

Καμία εικόνα δεν μπορεί να αποτυπώσει το μέγεθος της μεγαλύτερης, όλων των εποχών, συγκέντρωσης και πορείας στο κέντρο των Ιωαννίνων, αλλά μπορεί με βεβαιότητα να καταδείξει την απαίτηση δεκάδων χιλιάδων πολιτών για δικαιοσύνη.

Η συγκέντρωση στα Γιάννενα για την μαύρη επέτειο των δύο ετών από την τραγωδία των Τεμπών έστειλε με σιωπηλό, αλλά και τον πιο εκκωφαντικό συνάμα τρόπο, το μήνυμα πως κανείς δεν μπορεί και δεν πρόκειται να ξεχάσει, αλλά και να συμβιβαστεί με το έγκλημα των Τεμπών.

Εκατομμύρια πολιτών, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ένωσαν την φωνή, αλλά κυρίως την καρδιά και την ψυχή τους, με τους συγγενείς των 57 νεκρών της τραγωδίας των Τεμπών, ζητώντας να πέσει φως στις εγκληματικές ευθύνες που οδήγησαν στο δυστύχημα, αλλά κυρίως μέτρα και έργα ώστε να μην επαναληφθεί ποτέ.

Κάτι παραπάνω από ένα ανθρώπινο ποτάμι ξεχύθηκε από το πρωί, πολύ πριν το προκαθορισμένο ραντεβού στην κεντρική πλατεία. Κάθε δρόμος και στενό της πόλης οδηγούσε στο κέντρο, το οποίο γέμισε ασφυκτικά από κόσμο.

Τα «όρια» της συγκέντρωσης ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, καθώς λίγο μετά τις 11 το πρωί, οι πεζόδρομοι και κεντρικοί δρόμοι, όπως η λεωφόρος Δωδώνης από το ύψος της Καποδιστρίου περίπου μέχρι το δημαρχείο, ήταν σχεδόν αδιάβατοι.

Πέρα από την μαζικότητα, η πολυσυλλεκτικότητα ήταν το δεύτερο χαρακτηριστικό της μεγαλειώδους συγκέντρωσης και πορείας που ακολούθησε. Μωρά στις πλάτες των μπαμπάδων, μαθητές του δημοτικού που «κρύβονταν» κυριολεκτικά πίσω από το πανό που κρατούσαν, έφηβοι από τα γυμνάσια και λύκεια, αμέτρητοι φοιτητές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, εργαζόμενοι και εργαζόμενες, επαγγελματίες και επιχειρηματίες, η πλειοψηφία των οποίων δεν έχει βρεθεί ποτέ ξανά στη θέση του διαδηλωτή, ηλικιωμένοι που πάλεψαν επί δεκαετίες είτε για την καθημερινή επιβίωση και την αξιοπρέπειά τους, είτε για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών και των παιδιών των παιδιών τους.

Για πρώτη φορά σχεδόν το σύνολο των εμπορικών καταστημάτων, επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών, καταστημάτων εστίασης και οι υπηρεσίες, έκλεισαν, τουλάχιστον κατά τις τρεις και πλέον ώρες, που διήρκησε η συγκέντρωση και η πορεία, ενώ τα τρακτέρ των αγροτών και κτηνοτρόφων, όπως είχε προαναγγελθεί, ήταν παρατεταγμένα στην οδό Αβέρωφ, στο ύψος του Ρολογιού.

Ξεκίνημα με ένα ηπειρώτικο μοιρολόι

Ένα ηπειρώτικο μοιρολόι από το κλαρίνο του Βασίλη Παπαγεωργίου, με το οποίο ουσιαστικά ξεκίνησε η κινητοποίηση, αφιέρωσε η πόλη στα θύματα και στις οικογένειές της, ενώ ολιγόλεπτα ήταν τα μηνύματα των εκπροσώπων μαθητών, γονέων, συνδικάτων εργαζομένων.

Η φράση του Νίκου Καζαντζάκη «Η δικαιοσύνη δε θα έρθει μονάχη της, δεν έχει πόδια. Εμείς θα τη σηκώσουμε στους ώμους μας και θα τη φέρουμε», που αναφέρονταν και στο μήνυμα του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων, βρέθηκε στα χείλη όλων.

«Δεν έχω οξυγόνο», «Ήταν η κακιά η (χ)ώρα», «Εισιτήριο χωρίς επιστροφή», «Αυτή τη χώρα τι να την κάνω, αυτή με σπρώχνει στο αεροπλάνο», ήταν μερικά από τα συνθήματα στα πλακάτ που κρατούσαν οι νεαροί διαδηλωτές, δείχνοντας κάτι παραπάνω από απογοήτευση για το μέλλον που φτιάχνεται για αυτούς.

Τα συνθήματα «Δεν ήταν δυστύχημα, ήταν έγκλημα» και «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» κυριάρχησαν στα πλακά των σωματείων εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Η πορεία ξεκίνησε μετά τις 12 και η «κεφαλή» της πέρασε το Δημαρχείο των Ιωαννίνων στις 12:30 με κατεύθυνση προς την πλατεία Μαβίλη. Χρειάστηκαν περίπου 65 λεπτά μέχρι οι τελευταίοι διαδηλωτές να περάσουν από το ίδιο σημείο, με τις πιο μετριοπαθείς εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για 25.000 με 30.000 άτομα.

  

Αναδημοσίευση από εδώ