Αφιέρωμα
στον Ναπολέοντα Ροντογιάννη
Οι φίλοι του
Ναπολέοντα Ροντογιάννη
(και
της ιστοσελίδας του
www.giannena-e.gr)
τον τίμησαν για την προσφορά του στον Πολιτισμό
σε μια εκδήλωση γεμάτη ποιήματα, αφηγήματα, και μουσική,
την
Κυριακή 16 Μαρτίου, στο
Polis Art Café.
Του οφείλω δυό λόγια
Άννα Δερέκα 16-03-2014
Τον τελευταίο καιρό, νιώθω ότι είναι άχρηστο να
λέω τη γνώμη μου αν δεν τη συνοδεύει κάποια δράση, κάποια πράξη σοβαρή
και κάπως πήζω μέσα στον πληθωρισμό από απόψεις που τον μεγέθυνε η
ψηφιακή δικτύωση – όμως, σ’ αυτόν τον άντρα με την ασυμμάζευτη
γενναιοδωρία, που τιμάται σήμερα, οφείλω δύο λόγια.
-Δεν μπήκα ποτέ στο γραφείο του. Τόχω φανταστεί με ξυμένα
μολύβια, τακτοποιημένα φυλλάδια, και βιβλία στα ράφια ανά θέμα.
Εκεί είναι η σκηνή του.
Ξεκίνησε με την «σελίδα» των Ζωσιμάδων στο
διαδίκτυο. Κάποια στιγμή, κάτι χάλασε, και έφυγε τρέχοντας. Αλλά
συμβαίνει κάτι όταν σε κυνηγάνε οι ανησυχίες σου. Τρέχεις να ξεφύγεις.
Και τρέχοντας, ανοίγεις δρόμους.
-Σ’ αυτή την έκρηξη της δικτύωσης, τη διάρρηξη του Προσωπικού, σ’
αυτή τη νέα, ξεχειλωμένη διαφάνεια, που πάντα κάτι, κάποιος, καταγράφει
– ακόμη και τους αναστεναγμούς μας, δημιουργώντας σύγχυση και
παρενέργειες, ο Ν. Ροντογιάννης, ζει, ενώνοντας με υπομονή έναν σπασμένο
κρίκο.
Γιατί στην απέραντη γη μας, υπάρχουν δονήσεις που
δεν ακούγονται, Ιδέες και στοχασμοί για ένα τρόπο ζωής που απαξιώνονται.
Έξοδοι και μετακινήσεις, που ισοδυναμούν με γενοκτονίες. Και κάποιοι
πόνοι μιάς εμπειρίας που κινδυνεύει να χαθεί, δίχως ποτέ να της δοθεί ο
λόγος.
Ο Ροντογιάννης έδωσε το λόγο στην Ήπειρο, μέσα
από τη δουλειά του. Τον δίνει συνεχώς. Βρισκόμαστε στην ίδια Ηπειρώτικη
παράδοση της ευεργεσίας, μιά διαφορετική μορφή ευεργεσίας είναι η
Προσφορά του. Δεν γνωρίζω πολλές περιπτώσεις καθολικής σχεδόν στράτευσης
σε έναν τομέα, εκείνον της μικρής Πατρίδας.
Η προσφορά του έχει ένα μόνο κέντρο: Τα Γιάννινα.
Ακολούθησε έναν δικό του δρόμο.
Αυτή είναι η σκηνή του!
Τέχνη είναι αυτό που μπορείς να μάθεις από τους
στίχους άλλων. Τέχνη είναι η ικανότητα να φτιάχνεις.
Τόσο απλά. Και το υπηρετεί. Με τη στάση και τη
ζωή του.
-Πάντα οι ποιητές ήταν λιγότεροι από τους μεροκαματιάρηδες και οι
κτηνάρες περισσότεροι από τους σοβαρούς ανθρώπους. Ναπολέοντα, ευχαριστώ
που δεν διασάλευσες την αναλογία, μέσα στην άβυσσο της πληροφορίας, στις
άπειρες στρώσεις από δεδομένα.
Τώρα που όλα είναι στην κόψη του ξυραφιού και η
Χώρα έχει γονατίσει, δεν ίδρωσες για τον ισολογισμό σου, αλλά για τους
άλλους.
-Συνέχισε. Το ταξίδι είναι ωραίο!
ΑΝΝΑ ΔΕΡΕΚΑ