Έκθεση Corpo
Umano
εις μνήμη του φωτογράφου Στέφανου Πάσχου
Εγκαίνια: 1 Ιουνίου, ώρα 20.00.
Διάρκεια: 1/06/2017 έως
30/06/2017.
Η Δημοτική Πινακοθήκη Ιωαννίνων σε συνεργασία με
το Photometria
International
Photography
Festival
θα παρουσιάσει από τις 1-6-2017 έως 30-6-2017 την έκθεση
Corpo
Umano, εις μνήμη
του φωτογράφου Στέφανου Πάσχου.
Η έκθεση Corpo
Umano,
για πρώτη φορά στην Ελλάδα, παρουσιάζει επιλεγμένα έργα απο
τους δύο βασικούς άξονες της φωτογραφικής θεματολογίας του Στέφανου
Πάσχου : το γυναικείο σώμα και το πορτραίτο. Ο πρώτος όροφος της
Πινακοθήκης, θα περιλαμβάνει τις ασπρόμαυρες εκτυπώσεις (emulsion
liquide)
σε σύζευξη με τα ποιήματα του Γιάννη Πάσχου (Μεγάλες Διώρυγες, εκδόσεις
Μελάνι, 2015) όπως αυτή είχε σχεδιαστεί πριν από τον ξαφνικό θάνατο του
φωτογράφου τον Ιανουάριου του 2017 ενώ στο ισόγειο θα έχουμε την
ευκαιρία να δούμε τις αναζητήσεις του Στέφανου Πάσχου, από την
πολυποίκιλη δουλειά του ως εικαστικού μέσα από την ενότητα των
Φαγιούμ.
Ο Στέφανος Πάσχος γεννήθηκε το 1948 στα Γιάννενα.
Αποφοίτησε από τη Ζωσιμαία Σχολή. Σπούδασε κινηματογράφο στην Σχολή
Σταυράκου στην Αθήνα και φωτογραφία στο Παρίσι. Υπήρξε για πάνω απο 30
χρόνια,καθηγητής φωτογραφίας στο Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών
του ΤΕΙ Αθήνας και τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε ενταντικά με την
διδασκαλία των τεχνικών σκοτεινών θαλάμου(Darkroom Creative Project).
Διακρίθηκε
στο πορτρέτο, το γυμνό και τη μόδα με έργα καλλιτεχνικής και αισθητικής
αρτιότητας, συνδυάζοντας τεχνικές και υλικά με πρωτοποριακό τρόπο.
Στα περισσότερα έργα του, ανεξάρτητα από το χρόνο και τον τρόπο
παραγωγής τους, μελετημένες σκηνογραφίες και προσχεδιασμένες καταστάσεις
μεταφέρουν πρόσωπα και γυμνά σώματα σε διαφορετικούς χρόνους της
ιστορίας της φωτογραφίας.
Ο Γιάννης Πάσχος, είναι καθηγητής Ιχθυολογίας. Η
ποιητική συλλογή «Μεγάλες
Διώρυγες» εκδόσεις Μελάνι 2015, είναι αφιερωμένη στο γυναικείο στήθος. Το στήθος ως πάντα «σημαίνον» οδηγεί τον καθέναν μας στην υπαρκτότητα,
στον κόσμο των συμβόλων και στη λυτρωτική εικόνα που αέναα δηλώνει τη
ζωτική επιθυμία και την ομοιότητα της
γυναικείας φύσης με
τη συμπαντική φύση.