ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ …
Κριτικές
2023
"Πρόκειται για μια εξαιρετική παράσταση. Η μοναδική ερμηνεία του Θοδωρή
Προκοπίου ζωντάνεψε τις ιστορικές μνήμες του Φέστα, ψυχοπαίδι του
Μακρυγιάννη και μας ταξίδεψε μαζί του περίπου 180 έτη πίσω στο χρόνο.
Κείμενο, ερμηνεία, μουσική αλλά και η ατμόσφαιρα του υπαίθριου
θεάτρου συντέλεσαν ώστε να απολαύσουμε μια μαγική βραδιά.
Θα ήταν ευχής έργο να παρακολουθήσουν αυτόν τον εξαίρετο μονόλογο
οι μαθητές στα σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης!
Γ. Κ.
Εκπαιδευτικός
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δευτέρα, 10 Ιουλίου 2023
Πέτρινο θέατρο, Καλέντζι,
Μαραθώνας.
3 του Σεπτέμβρη 1843 – Μακρυγιάννης:
Ο τίτλος της νέας θεατρικής
παράστασης του Θοδωρή Προκοπίου.
Οι συντελεστές της
παράστασης και ο χώρος (το καταπράσινο Καλέντζι στον Μαραθώνα, το εκκλησάκι
της Αγίας Παρασκευής, το ίδιο το Πέτρινο Θέατρο), το κοινό, όλοι και όλα
έβαλαν το λιθαράκι τους για μία συγκινητική βραδιά, μια υπέροχη πρεμιέρα.
Ένας θεατρικός μονόλογος
γεμάτος από μαθήματα Κοινωνιολογίας, Ιστορίας, Πολιτικής Επιστήμης,
Πολιτειολογίας, συνταγματικής έννομης τάξης και πολιτικής δράσης. Το
εξαιρετικό κείμενο του Θανάση Σκρουμπέλου δείχνει βαθειά γνώση του
αντικειμένου με το οποίο καταπιάνεται. Κι ας απαιτεί αυτό θεατρική παιδεία,
κοινωνιολογική ματιά, ιστορική γνώση, εθνική θέση, πολιτική δράση,
πολιτειακή αντίληψη. Η σκηνοθεσία, η μουσική, τα σκηνικά και, τελικά, η
συγκλονιστική ερμηνεία του κυρίου Προκοπίου μας μετέφεραν στην εποχή και στα
ίδια τα γεγονότα. Ο πρωταγωνιστής μας στον ρόλο του Φέστα. «Ο Φέστας τσιράκι
του Μακρυγιάννη διηγείται». Ψυχοπαίδι του Στρατηγού.
Τα έζησε και μας τα
μεταφέρει. Ακόμη καλύτερα, μεταφέρει εμάς στην εποχή, στα γεγονότα και δίπλα
στα πρωταγωνιστικά πρόσωπα. Πρόκειται για ένα κείμενο διαχρονικό και γι’
αυτό πάντα επίκαιρο. Ήρωες της Επανάστασης του 1821 και της απελευθέρωσης
του Γένους των Ελλήνων από τους Οθωμανούς, βαυαροκρατία, η Επανάσταση της
3ης του Σεπτέμβρη 1843 με αίτημα την θέσπιση Συντάγματος, αλλά συγκρατημένα.
Έθεταν μεν το αίτημα για Δημοκρατία, αλλά, σαν να γνώριζαν τα όρια που
έβαζαν οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής, ο πρώτος στόχος ήταν το πέρασμα από
την Απόλυτη στην Συνταγματική Μοναρχία, όχι ως συμβιβασμός, αλλά ως ώριμος
τακτικισμός. Ο Μακρυγιάννης ζωντανεύει μέσα από τα λόγια του Φέστα. Μαζί κι
ο Καραϊσκάκης, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος κ.ά. Μαζί τους και οι μάχες με τους
Τούρκους. Πρόσωπα και λόγια αιχμηρά για τους κατακτητές (Τούρκους και
Βαυαρούς, ειδικά τον αντιβασιλέα Άρμανσμπεργκ) και τους σπιούνους τους,
αλλά όλα διατυπωμένα με τρόπο άλλοτε ευθύ και άλλοτε υπαινικτικό, πάντα
σεμνό και κόσμιο, σίγουρα, όμως, αιχμηρό. Συνείδηση της συνέχειας του
Ελληνισμού, πιάνοντας το νήμα από την αρχαιότητα (Θησέας, Πλάτωνας,
Ακαδημία, μάρμαρα), συνεχίζοντας με την Ορθόδοξη Βυζαντινή κληρονομιά μας
(Αγία Λεούσα, Αγία Φωτεινή, Παντοκράτορας, Πλατυτέρα, Άγι Δημήτρης) και
φθάνοντας στην σύγχρονη περίοδο (το πρώτο μισό του 19ου αιώνα).
Οι
συντελεστές απέδειξαν για άλλη μία φορά ότι το θέατρο είναι κυρίως παιδεία
και προβληματισμός. Η παράσταση είναι σχολείο για όλους. Αλλά πολύ
περισσότερο είναι ένα σπουδαίο μάθημα και πολύτιμο εργαλείο για
εκπαιδευτικούς και μαθητές. Μάθημα Κοινωνιολογίας, Ιστορίας, Πολιτικής
Επιστήμης, Πολιτειολογίας, συνταγματικής έννομης τάξης, πατριωτισμού. Ο
Θοδωρής Προκοπίου μοιάζει να μετατρέπει το κοινό, τους θεατές, σε κοινωνούς,
οι οποίοι βιώνουν τα γεγονότα.
Κι όταν δει κανείς την παράσταση, με βεβαιότητα θέλει να την
παρακολουθήσει ξανά και να ανακαλύψει νέες πτυχές του κειμένου και της
ερμηνείας…
Δημήτρης Β. Σωτηρόπουλος
~~~~~~~~~~~~~~~