Πολιτισμός - Τέχνη
"Θέατρο"

 « Φεύγουσα κόρη »

από 5 έως και 27 Μαΐου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9.15

στο θέατρο Φούρνος

Μαυρομιχάλη 168, Εξάρχεια τηλ.: 2106460748

 

Με καμβά το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ‘Μια ψυχή’

πλέκονται στους ήχους του κλαρίνου και ξετυλίγονται

  παραμύθια, νανουρίσματα και μοιρολόγια

  

με την ηθοποιό Ρηνιώ Κυριαζή

 

Σκηνοθεσία: Μίρκα Γεμεντζάκη

 

  Η Μίρκα Γεμεντζάκη υπήρξε η δασκάλα φωνής που με τον μαγικό της τρόπο αναζητούσε με τον κάθε μαθητή της τη μοναδική βαθύτερη ουσία και ρίζα της φωνής του. Η παράστασή της «Φεύγουσα κόρη» υπήρξε το αποτέλεσμα της συνεργασίας της με την ηθοποιό Ρηνιώ Κυριαζή την οποία οδήγησε σε ένα ταξίδι έρευνας και καταγραφής υλικού παραμυθιών, αφηγήσεων, τραγουδιών, νανουρισμάτων αλλά κυρίως μοιρολογιών που μελέτησε δίπλα σε μοιρολογίστρες που δέχτηκαν να της διδάξουν την τέχνη αυτή.

 

Η παράσταση ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2005 και δεν σταμάτησε να παίζεται μέχρι και τον Απρίλιο του 2013 πάντα σε μέρη ιδιαίτερης ομορφιάς στην Ελλάδα και το εξωτερικό με την αδιάκοπη παρουσία της Μίρκας η οποία, δυστυχώς, έφυγε τον Αύγουστο του 2013.

 

Παρουσιάζεται για 8 μόνο παραστάσεις στο θέατρο Φούρνος όπου και πρωτοπαίχτηκε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 2006 ως  ελάχιστος φόρος τιμής στην αγαπημένη μας Μίρκα.

 

Tο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ‘Μια  ψυχή’ έδωσε τον απαραίτητο καμβά για να ξετυλιχθεί το νήμα του κύκλου της ζωής μέσα από το νανούρισμα, το παραμύθι, το μοιρολόι της μάνας, της γιαγιάς και της κόρης. Ο λόγος του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και η αυθεντική διάλεκτος των παραμυθιών υποδηλώνουν μουσικά την έκφρασή τους και οδηγούν τον ηθοποιό στην τέχνη της αφήγησης. Ξεχασμένοι ήχοι και τρόποι ευελπιστούν να  φέρουν τον κάθε θεατή κοντά στο δικό του παρελθόν και τόπο.

 

Η παράσταση  πρωτοπαρουσιάστηκε στην Πάτρα στο θέατρο Λιθογραφείον,τον Δεκέμβριο του 2005, μεταφέρθηκε στο θέατρο Φούρνος στην Αθήνα και έπειτα παίχτηκε στο θέατρο του Νέου Κόσμου μέχρι τον Ιανουάριο του 2007. Ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο του Φεστιβάλ των Δημητρίων 2006 και στο φεστιβάλ ‘Προτάσεις’ της Πειραματικής σκηνής τέχνης 2012, τη Σκιάθο μετά από πρόσκληση του Μουσείου Παπαδιαμάντη, την Κω, το Ηράκλειο της Κρήτης, τη Μυτιλήνη, τη Μεθώνη και την Κυπαρισσία ,τον Άγιο Στέφανο Αττικής, τα Ιωάννινα, την Πρέβεζα, το Καπέσοβο και το Γρεβενίτι Ζαγορίου, το Μέτσοβο, τα Πράμαντα Τζουμέρκων, τους Γαργαλιάνους, την Ελευσίνα στο πλαίσιο του φεστιβάλ Αισχυλείων, την Κύπρο και τη Χίο, το Αγρίνιο, τις Σέρρες, τη Λάρισα, την Κέρκυρα και την Καβάλα μετά από πρόσκληση των αντίστοιχων ΔηΠεΘε.

Η ‘Φεύγουσα κόρη’ παρουσιάστηκε εκτός Ελλάδας καλεσμένη στο διεθνούς φήμης φεστιβάλ ‘Brave festival’ στο Wroclaw της Πολωνίας το 2008.

Σκηνοθεσία:Μίρκα Γεμεντζάκη

Ηθοποιός;Ρηνιώ Κυριαζή

Κλαρίνο:Μανούσος Πλουμίδης

 

Κοστούμι:Μανώλης Καρυωτάκης

Φωτογραφίες:Γιάννης Βλασταράς

 

 

“Φεύγουσα κόρη”

 

από 5 έως και 27 Μαΐου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 9.15

στο θέατρο Φούρνος

Μαυρομιχάλη 168,Εξάρχεια τηλ.: 2106460748

διάρκεια: 60'

γενική είσοδος: 10 ευρώ

 

Για την ερμηνεία της στην παράσταση αυτή η Ρηνιώ Κυριαζή ήταν υποψήφια για το βραβείο Μελίνα Μερκούρη 2007

 

Ανεπανάληπτη εμπειρία, η Κυριαζή (δασκαλεμένη από τη  Γεμεντζάκη) απέδειξε φύση μουσικού οργάνου. Άρθρωση ακέραιη, υπόκριση ανυπόκριτη. Κατόρθωσε να μετασχηματίσει τα ηθογραφικά και λαογραφικά στοιχεία σε αδιαχώριστα ποιητικά σήματα μιας οριακής διήγησης.

Δ.Ν.Μαρωνίτης  ΤΟ ΒΗΜΑ

Η Γεμεντζάκη γνωρίζει να αντλεί από ένα μεταλλείο ατόφιο μετάλλευμα. Γνωρίζει να ανακαλύπτει μέσα στο κείμενο τις δεσπόζουσες μελωδίες, τις συνηχήσεις, τις διαφωνίες και να τις σωματοποιεί. Για τη Γεμεντζάκη το ανθρώπινο σώμα, ολόκληρο είναι ένα υπέροχο μουσικό όργανο. Η Κυριαζή συγκρότησε μια συμφωνία ήχων, μελισμάτων, σωματικών ρυθμών, στάσιμων, παύσεων και σημαινουσών σιωπών που στήριζαν τη διάνοια και το ήθος των λόγιων και των λαϊκών κειμένων.   

Κώστας Γεωργουσόπουλος ΤΑ ΝΕΑ

Η Ρηνιώ Κυριαζή στη σκηνή παίζει μια παράσταση-παρτιτούρα γραμμένη στο σώμα της: Μιλώντας ή τραγουδώντας, αλλάζει ρόλους, φωνές, διαθέσεις, κι ο θεατής αναρωτιέται πότε αναπνέει. Ακόμα και καθισμένη στην καρέκλα δημιουργεί μια πληθώρα κινήσεων μέσα απ' τη φωνή, την ταλάντευση του σώματος και το πιο ελαφρύ σκίρτημα των χεριών.

Έφη Μαρίνου Ελευθεροτυπία

Τη συγκίνηση που μου μετέφερε το κορίτσι αυτό με τα γυμνά πόδια και τη γυμνή φωνή την κρατάω σαν φυλαχτό. Σπάνιο.

Γιώργος Σαρηγιάννης ΤΑ ΝΕΑ