Πολιτισμός - Τέχνη
"Θέατρο"

"Το Σακάκι που βελάζει"

από το Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα

Η κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Μαραθώνα

Παρουσίασε

«Το Σακάκι που βελάζει».

συγγραφέας Στανισλάβ Στρατίεβ

Σκηνοθεσία Νίκος Γκεσούλης

στο πέτρινο θεατράκι στο Καλέτζι 16-07-2017

   Το τρέιλερ της παράστασης με την επιμέλεια του Ναπολέοντα Ροντογιάννη

Μια πικρή κωμωδία με οξύ σατιρικό πνεύμα,  του βούλγαρου συγγραφέα  Στανισλάβ Στρατίεβ.  Ο συγγραφέας θίγει  το ζήτημα της γραφειοκρατίας με ένα υπαρκτό παραλογισμό.

Λίγα λόγια για το έργο

Ο  Ιβάν, ένας από τους ήρωες του έργου είναι θύμα της γραφειοκρατίας, υποχρεώνεται να πληρώσει φόρο για το πρόβατο που δήθεν εκτρέφει, επειδή τυχαίνει να διαθέτει ένα μαλλιαρό σακάκι.
Ο παραλογισμός της κρατικής γραφειοκρατίας, συνθλίβει τον πολίτη, ο οποίος εξαναγκάζεται να αντιμετωπίσει μόνος του αυτόν τον πολύμορφο και αδηφάγο μηχανισμό.
Ο συγγραφέας με  την σάτιρά του αναζητά μέσα από τους ήρωες του και τον χαμένο χρόνο που μεταφράζεται σε ώρες, σε βδομάδες και φεύγει σαν αέρας μέσα στις εποχές που επαναλαμβάνονται, ενώ «ο άνθρωπος είναι σαν να μην υπάρχει πια» όπως αναφέρει ο Ιβάν,  η Ντερμετζίεβα εξομολογείται, όταν μένει στάσιμη και περιμένει «κάποιος να έρθει κάτι να γίνει…»

Ο άνθρωπος του ανελκυστήρα που περιμένει χρόνια εγκλωβισμένος, κορυφώνει  όταν λέει: «θέλω να πετάξω μαζί με τα περιστέρια, να μεταμορφωθώ σε ένα μικρό φωτεινό σημείο που χάνεται στην ατμόσφαιρα, τότε θα λες, τι σπουδαίο πατέρα είχα! Και δεν το ήξερα να τον εκτιμήσω! Μα τότε το πουλί θα έχει πετάξει!»

Αν και το έργο έχει γραφτεί το 1976 παραμένει επίκαιρο και ταιριάζει 40 χρόνια μετά, στην ελληνική πραγματικότητα, και θα παραμένει επίκαιρο,  όσο το σύστημα εκτρέφει αυτόν τον ανάλγητο λαβύρινθο διαδικασιών και συμπεριφορών.

Ο Στρατίεβ με όχημα την Οδύσσεια του Ιβάν Αντόνωφ στο δημόσιο, αποδομεί τον κρατικό μηχανισμό με την σάτιρά του, θέτοντας κανόνες σε μια λογική που μέσα στο κρατικό σύστημα φαντάζει κάτι σαν παράλογο και ανίσχυρο.

Η αλήθεια  είναι παγιδευμένη σε στοίβες εγκυκλίων, οδηγιών και αναφορών, πασχίζει να βρει διέξοδο μα πάλι χάνεται μέσα στα ξεχασμένα ερμάρια των διαδρόμων.  Το σύστημα είναι ο ανασταλτικός παράγοντας της όποιας εξέλιξης, παγιδεύει και τελικά συνθλίβει τον απλό πολίτη που τολμάει να ξεφύγει.

Όμως, ο συγγραφέας δε καταγγέλλει  μόνο την ανοικτή  κοινωνική πληγή της γραφειοκρατίας που ταλαιπωρεί  καθημερινά τον πολίτη, κάθε φορά που μπλέκει με τα γρανάζια της. Το έργο αναβαθμίζεται με την προσπάθεια του κεντρικού ήρωα, Ιβάν Αντόνωφ, να παλέψει αποφασιστικά με τη Λερναία Ύδρα της γραφειοκρατίας και να κερδίσει αναπάντεχα τον αγώνα.

Συντελεστές:

• Συγγραφέας: Στανισλάβ Στρατίεβ

• Μετάφραση – Διασκευή :  Η Θεατρική Ομάδα

• Σκηνοθεσία : Νίκος Γκεσούλης

• Σκηνικά –Κουστούμια : Η Θεατρική Ομάδα

• Μάσκες : Δήμητρα Χαλκιοπούλου

• Μουσική Επιμέλεια : Αλέξανδρος Σπανόπουλος

Ηθοποιοί:

• Βασιλάκη Ευσταθία

• Βασιλοπούλου Τίνα

• Γεραμάνης Βασίλης

• Γκουντούρα Ελένη

• Καρακουλάκογλου Νίκος

• Κοντοθόδωρα Μαρία

• Κωνσταντινίδη Μαριάντζελα

• Λέπουρης Γιώργος

• Μπελτοβά Ευπραξία

• Πανόπουλος Λάμπρος

• Παντελή Ευγενία

• Προκοπίου Φανή

• Σκόρδη-Τσούρα Κατερίνα

• Σπανοπούλου Χάιδω

• Τσέλιου-Παππά Σωτηρία

Λίγα Λόγια για τον Συγγραφέα

Ο Στανισλάβ Στρατίεβ (Станислав Стратиев, 9 Σεπτεμβρίου 1941 - 20 Σεπτεμβρίου 2000) ήταν Βούλγαρος μυθιστοριογράφος και δραματουργός. Το πρώιμο έργο του συνδέεται με το θέατρο του παραλόγου.
Τελείωσε βουλγαρική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο «Κλίμεντ Οχριντσκι» στη Σόφια. Δεκαπέντε χρόνια εργάστηκε σα δημοσιογράφος. Έγραψε τα βιβλία Οι μοναχικοί ανεμόμυλοι (1969), Αγριόπαπια ανάμεσα στα δέντρα (1972), Ταξίδι χωρίς βαλίτσα (1972), Λεπτομέρειες από το τοπίο (1978), Παραμύθι (1983) και τις συλλογές με σατιρικά διηγήματα Δούρειος ίππος (1971), Το πλοίο που τραγουδά (1973), Τοπίο με σκύλο (1977), Το βουλγαρικό μοντέλο (1992).

Είναι συγγραφέας των θεατρικών έργων: Τо Ρωμαϊκό λουτρό, Το σακάκι που βελάζει, Το λεωφορείο, Η ζωή, έστω και σύντομη. Σε σενάριά του πραγματοποιήθηκαν οι κινηματογραφικές ταινίες Ο φύλακας του πύργου (1974), Σύντομος ήλιος (1979), Ορχήστρα χωρίς όνομα (1982), Ο ήλιος της παιδικής ηλικίας (1981), Συνηθισμένες  (1983). Έργα του είναι μεταφρασμένα στη ρωσική, γερμανική, τσέχικη, πολωνική, ουγγρική, ρουμανική, μογγολική, ισπανική, τουρκική, σερβοκροατική, σουηδική, φιλλανδική, ινδική, αραβική, κινεζική ιταλική και πολλές άλλες γλώσσες. Τα Θεατρικά του έργα, έχουν μπει στο ρεπερτόριο πολλών θεάτρων, παντού στον κόσμο. Το 1993 παίρνει βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό θεατρικού έργού τον BBC. Ο Στανισλάβ Στρατίεβ εργάστηκε από το 1975 μέχρι το θάνατό του το 2000, ως δραματουργός στο Κρατικό Σατιρικό Θέατρο της Σόφιας.

Φωτογραφίες από την παράσταση