ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ
Της κυρίας Μαρίας Νάκα Νέσσερη – Αντινομάρχη
Ιωαννίνων
Εκδήλωση για την ημέρα των ευεργετών
«ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΥΠΟΙΙΑ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΝΗΜΗ»
Σεβασμιότατε,
κ. εκπρόσωποι των σωμάτων ασφαλείας
H
Αντινομάρχης
κυρία Μαρία Νάκα – Νέσσερη
Νομαρχιακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Φίλες και Φίλοι,
Με ιδιαίτερη χαρά σας καλωσορίζουμε σήμερα σε αυτήν την εκδήλωση
μνήμης και απόδοσης τιμής στους Ευεργέτες μας.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων προσπαθεί και εντάσσει στις
δραστηριότητες της, με οποιονδήποτε τρόπο, άμεσο ή έμμεσο την
επίκληση, τη συνεχή αναφορά, την ανάδειξη του έργου των Ευεργετών
μας αλλά και συμβάλλει με κάθε τρόπο στην υλοποίηση της βούλησής
των. Η Πολιτεία δε, αναγνωρίζοντας την προσφορά τους, τα αποθέματα
του πατριωτισμού τους, ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης θεσμοθέτησε
ειδική ημέρα τιμής και μνήμης για τους Εθνικούς Ευεργέτες.
Η μέρα αυτή είναι ημέρα γιορτής για τα Γιάννινα, για την Ήπειρο,
γιατί πατρίδα των Ευεργετών είναι η Ήπειρος.
Σήμερα ουσιαστικά είναι ημέρα γιορτής για τα πλούτη του Έθνους.
Αλλά και ημέρα προβληματισμού και εσωτερικής προσωπικής αναζήτησης.
Κάποτε οι Εθνικοί Ευεργέτες περίμεναν το θάνατό τους μέχρι να
γίνουν διάσημοι, δίνοντας το όνομά τους σε λεωφόρους και ιδρύματα.
Τα τελευταία χρόνια, χρόνια ατομισμού και ηθικής αδιαφορίας των
συνανθρώπων, νομίζουμε ότι η ευεργεσία τυγχάνει όμοια με τη χορηγία.
Χωρίς να θέλω να μειώσω την αξία της χορηγίας, οι σύγχρονοι
χορηγοί δεν έχουν την ίδια υπομονή.
Η σύγχρονη ελληνική ιστορία έχει καταγράψει με "χρυσά γράμματα"
τις δωρεές και τα κληροδοτήματα εκατοντάδων ευπόρων συμπατριωτών
μας. Τα δύο βασικά ιδανικά της Ηπειρωτικής Ψυχής, η παιδεία και η
ευποιία χαρακτήριζαν τους Ηπειρώτες Ευεργέτες. Δεν είναι δυνατόν να
αμφισβητηθεί σήμερα η εθνική προσφορά του Ζάππα, των Ζωσιμάδων, του
Τοσίτσα, του Αρσάκη, του Σίνα, του Αβέρωφ, του Ριζάρη και τόσων
άλλων που άφησαν - μετά θάνατον, κατά κανόνα - εκπαιδευτήρια,
βιβλιοθήκες, μουσεία, νοσοκομεία, στάδια και τόσες άλλες υποδομές .
Αλλά και οι μεταγενέστερες προσωπικότητες του πλούτου, που
ακολούθησαν την παράδοση των μεγάλων ευεργετών, κατά την
μεταπολεμική περίοδο, ήδη αποτελούν λαμπρά παραδείγματα
ανιδιοτέλειας και πατριωτισμού.
Οι ανάγκες του Έθνους των προηγούμενων αιώνων, οδήγησαν τους
Ηπειρώτες Ευεργέτες να συνδράμουν στη δημιουργία υποδομών για τις
πνευματικές, μορφωτικές και κοινωνικές βάσεις, θεμελιώνοντας το
λαμπρό οικοδόμημα της παιδείας σε συνεργασία βέβαια με Δασκάλους του
Γένους.
Με τα χρήματα τους, καλύφθηκαν στοιχειώδη κενά στην υποδομή του
νεοελληνικού κράτους. Η δικαίωσή τους ήρθε μετά θάνατον και κανείς
δεν ασχολείται με τον τρόπο που συγκεντρώθηκε ο πλούτος τους.
Ευτυχώς και σήμερα υπάρχουν Εθνικοί Ευεργέτες. Δαπανώνται
δισεκατομμύρια για Εθνικούς Λόγους. Για την διεκδίκηση της
Ολυμπιάδας βέβαια οι σύγχρονοι ευεργέτες απέκτησαν τίτλους ανάλογα
με το ύψος της κατάθεσής τους. Οι σύγχρονοι δεν αρκούνται στην
υστεροφημία. Προφανώς έχει μεταβληθεί η ανάγκη. Στη σύγχρονη
κοινωνία, στον σημερινό κόσμο αναγκαστήκαμε να θεσπίσουμε κίνητρα
είτε μέσω διαφήμισης είτε μέσω φορολογικών απαλλαγών για να
αποκτήσουμε νέους ευεργέτες. Δυστυχώς ή Ευτυχώς οι σύγχρονοι
νεοέλληνες προσθέτουν στο σημερινό τους προφίλ, συνήθως
επιχειρηματικό την ιδιότητα του "χορηγού". Τις περισσότερες φορές
δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε μια σύγχρονη "χορηγία" από μια
πραγματική επιχειρηματική δραστηριότητα. Άλλωστε μεταπολιτευτικά
ζούμε εποχές έντονης καχυποψίας και πολιτικής απαξίωσης, που δεν
επιτρέπουν στους Έλληνες να αξιολογήσουν τις γενναίες και μερικές
φορές ανώνυμες προσφορές των συμπατριωτών μας.
Πρόσφατα και με την ανάδειξη του παγκόσμιου φαινομένου της
κοινωνικής φτώχιας, Του σύγχρονου κοινωνικού αποκλεισμού, η
ευεργεσία έλαβε τη μορφή κοινωνικής εταιρικής ευθύνης. Σύστημα
εξαιρετικά ωφέλιμο και αποτελεσματικό για την Ελληνική Πολιτεία αλλά
πάλι τις περισσότερες φορές με αντάλλαγμα, με κίνητρο. Χωρίς την
παλιά εκείνη ανιδιοτέλεια. Χωρίς αυτοσκοπό την προσφορά στον
συνάνθρωπο.
Όσον αφορά τη συνηθέστερη μορφή εθνικής ευεργεσίας που ήταν η
μετά θάνατον φιλανθρωπία, τώρα είναι είδος προς εξαφάνιση. Πόσοι
Έλληνες πλέον αφήνουν οποιοδήποτε ωφέλημα δια διατάξεως τελευταίας
βουλήσεως, κληρονομίας, κληροδοσίας, καθολικού καταπιστεύματος,
αιτία θανάτου δωρεάς; Και πόσοι Έλληνες πλέον πιστεύουν ότι τα
ωφελήματα αυτά μπορούν να διαχειριστούν προς το κοινό όφελος σε
εκτέλεση της βούλησης των διαθετών;
Αυτή είναι η διαφορά λοιπόν των σύγχρονων χορηγών από τους
Εθνικούς Ευεργέτες. Ποια; Η ζωή τους. Η ζωή μας. Η καθημερινότητά
μας, η έλλειψη βασικών ιδανικών, οι νέες ανάγκες της κοινωνίας και η
προκατάληψη των Ελλήνων απέναντι στην έννοια του πατριωτισμού,
προσδιορίζουν διαφορετικά τις προτεραιότητες και φιλοδοξίες των
νεοελλήνων.
Ελπίδα φωτός βέβαια για την Ήπειρο και γενικότερα για την Ελλάδα
αποτελεί ο εθελοντισμός είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε συλλογικά
οργανωμένος. Ο εθελοντισμός στις μέρες μας έχει λάβει διαστάσεις
ευεργεσίας.
Τέλος και έτσι όπως διαμορφώνονται παγκοσμίως οι κλιματολογικές
αλλαγές και στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής συνείδησης και παιδείας,
ευεργέτες θα θεωρούνται στο άμεσο μέλλον όσοι δωρίζουν γη για
να παραμείνει πράσινο και όχι για τη δημιουργία υποδομών.
Ο μόνος τρόπος προκειμένου να υπάρξει συνέχεια της Ηπειρωτικής
Ευποιίας είναι η συλλογική μνήμη.
Η μνήμη περιέχει το σεβασμό στο παρελθόν. Μόνο αν τιμήσουμε το
παρελθόν μας μπορούμε να θωρακίσουμε το μέλλον μας. Καλούμαστε να
διοχετεύσουμε στα παιδιά μας το αίσθημα αυτό της προσφοράς για την
προαγωγή της Πατρίδας μας, μέσα από την καλύτερη, κατά το δυνατόν
διαχείριση των περιουσιών και υλοποίηση της βούλησης των
Εθνικών μας Ευεργετών.
Η συλλογική μνήμη είναι άμυνα. Άμυνα ενάντια στην
παγκοσμιοποίηση. Άμυνα ενάντια στην αποξένωση των ανθρώπων.
Ως εκπρόσωπος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ιωαννίνων αλλά και ως
απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων από το βήμα αυτό, εκφράζω
τις θερμές μου ευχαριστίες για ό,τι είχα τη δυνατότητα να απολαύσω
στη ζωή μου ή θα απολαύσουν στο μέλλον τα παιδιά μου από τα έργα των
Ηπειρωτών Ευεργετών αλλά και από τα ιδεώδη που αυτοί ακόμη και
σήμερα εμπνέουν.
Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.
Ας απολαύσουμε μαζί τους εξαίρετους ομιλητές μας και ας
εμπνευστούμε για μια ακόμη φορά από τη δύναμη των Ηπειρωτών.