Έργα συντήρησης στη Μπέλεϊ Πλάκας
Του Κώστα Μπατσή
Περισσότερος από μισός αιώνας παρήλθε από το
μακρινό 1960, χρονιά κατά την οποία η ιταλικής προέλευσης και
τεχνολογίας σιδερένια γέφυρα Μπέλεϊ ένωσε τις δύο όχθες του ποταμού
Αράχθου στο κομβικό σημείο Πλάκας, απέναντι στο ομώνυμο ιστορικό
μονότοξο γεφύρι της περιοχής.
Η γέφυρα αυτή, που ένωσε και έδωσε νέα προοπτική
στην επικοινωνία, τη συγκοινωνία και το εμπόριο μεταξύ της Δυτικής
Ηπείρου, των χωριών των Τζουμέρκων και κατ΄επέκταση προς Θεσσαλία,
συνένωσε τις δύο όχθες του ποταμού στη δυτική έξοδο της Άρτας προς Βορρά
και Ανατολή, αλλά και αντιστρόφως προς δυτική Αιτωλοακαρνανία.
Η Μπέλεϊ είχε κατασκευαστεί σύρριζα
στο πολυτραγουδισμένο γιοφύρι της
Άρτας στη δυτική είσοδο της πόλης από Ιταλούς μηχανικούς το 1940
προκειμένου να διευκολύνει τη διάβαση του ποταμού από τα μεγάλου όγκου
και πλάτους στρατιωτικά οχήματα κατοχής που δεν μπορούσαν να διέλθουν
από το παλαιό πέτρινο γεφύρωμα.
Εκεί παρέμεινε έως το 1960 και αποσυναρμολογήθηκε
όταν νοτιότερα αυτού εγκαινιάσθηκε
νέα σύγχρονη τσιμεντένια γέφυρα που κάλυπτε τις οδικές ανάγκες της
εποχής.
Η αποσυναρμολόγηση και η επιλογή των τμημάτων που
θα συγκροτούσε το στήσιμο της νέας γέφυρας στην Πλάκα άρχισε στις 15
Αυγούστου τα 1960 και ολοκληρώθηκε με τη μεταφορά τους στις 31 του ίδιου
μήνα. Η επανασυναρμολόγησή της στο σημείο που βρίσκεται σήμερα άρχισε
στις 15 Σεπτεμβρίου, αφού πρώτα είχαν κατασκευαστεί τα δύο βάθρα
στήριξης σε αμφότερες τις όχθες και τελείωσε στις 21 του αυτού
μήνα, δηλαδή σε μόλις μία
εβδομάδα, ημέρα κατά την οποία και εγκαινιάστηκε.
Από το 1960 έως σήμερα, εδώ και 58 χρόνια, η
γέφυρα που έδωσε νέες προοπτικές και νέα ζωή και στις δύο πλευρές που
ένωσε άντεξε σε δύσκολες και
αντίξοες καιρικές συνθήκες και στη φθορά του χρόνου. Ενδιαμέσως αυτών
των χρόνων χρειάστηκε κι έγιναν επεμβάσεις συντήρησης, επιδιορθώσεις
φθορών και ζημιών ώστε να υπάρχει αβλαβής διέλευση οχημάτων και πεζών.
Έργα συντήρησης πρόκειται να πραγματοποιηθούν
σύντομα από την Περιφέρεια Ηπείρου. Έργα που είναι αναγκαία και θα
εξασφαλίζουν την ευκολότερη και ασφαλέστερη πρόσβαση κατοίκων και
επισκεπτών, ιδιαίτερα κατά τη θερινή-τουριστική περίοδο προς τις
ιστορικές και φυσικές ομορφιές όλης της ορεινής περιοχής.
Όσον αφορά τη μονόδρομη διάβαση της γέφυρας
καλοδεχούμενη θα ήταν η τοποθέτηση φαναριών στις δύο εισόδους της
γέφυρας, ώστε ν΄αποφεύγεται η κυκλοφοριακή συμφόρηση και χρονοβόρα
αναμονή όταν υπάρχει μεγάλη
κίνηση από τη μία είσοδο,
ανάλογα με τη ροή των οχημάτων προς τις δύο κατευθύνσεις.