Ποτέ η Ρωσία δεν έχει στείλει στρατό να κάνει κατοχή στην Ελλάδα.

Του συγγραφέα Γεράσιμου Σκλαβούνου             

———————-***——————

Πολλοί απορούν γιά τα αισθήματα φιλίας και συμπάθειας του ελληνικού λαού προς την Ρωσία, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Δεν είναι μόνο το ομόδοξον αλλά το σύνολο του ιστορικού παρελθόντος που το εξηγούν. Ποτέ η Ρωσία ΔΕΝ έχει στείλει στρατό να κάνει κατοχή στην πατρίδα μας, σε αντίθεση με το σύνολο σχεδόν των Δυτικών ή και των γειτόνων μας.

Οι μόνες επιδρομές και πολιορκίες της Πόλης από τους Ρώσους, έγιναν τον 10ο αιώνα, πριν τον εκχριστιανισμό τους. Μετά, ποτέ. Ανήκαν πιά στην Οικουμένη του ορθόδοξου Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, και οι σχέσεις ενισχύθηκαν με δυναστικούς γάμους. Ιδιαίτερα μετά το 1453, με το γάμο του τσάρου με μιά κληρονόμο του στέμματος των Παλαιολόγων.

Η Πόλη ήταν πιά στο στόχαστρο.

Αντίθετα οι Δυτικοί στο πρώτο κύμα της αποικιοκρατικής τους εξόρμησης προς ανατολάς, πριν και μετά το 1204, κατακρεούργησαν την Ελλάδα και την Κύπρο. Ενετοί, Γενοβέζοι. Παπικοί. Νορμανδοί, Βορειοϊταλοί, Καταλανοί, Γάλλοι, Φλαμανδοί, Γερμανοί, Άγγλοι (με τον Ριχάρδου τον Λεοντόκαρδο στη Κύπρο).
Το δεύτερο κύμα της δυτικής αποικιοκρατίας, μετά τον 15ο αιώνα, κατευθύνθηκε προς δυσμάς και προς ανατολάς, πρακτικά σε όλο τον κόσμο. Το τρίτο είναι το σημερινό, το νεοαποικιοκρατικό.

Οι μόνες φορές που η Ρωσία έστειλε στρατό και στόλο στην Ελλάδα ήταν:

α) Το 1770 με τους Ορλώφ, γιά να υποκινήσει επανάσταση των Ελλήνων κατά των Τούρκων. Η επανάσταση έγινε αλλά οι Ορλώφ αποχώρησαν, αφήνοντας τους Έλληνες στην εκδικητική μανία του Σουλτάνου. Είναι κάτι που προσάπτουν στους Ρώσους όσοι και σήμερα καλλιεργούν κλίμα αντιρωσικής υστερίας.

β) Το 1800,όταν ο ναύαρχος Ουσακώφ σε συμμαχία με τους Τούρκους, κατέλαβε την γαλλοκρατούμενη Κέρκυρα και όλα τα Επτάνησα. Αλλά.... Αλλά δεν τα μετέτρεψε σε κτήση της Ρωσίας, κι ακόμα λιγότερο της Τουρκίας.
Απλά τους απέδωσε την ελευθερία τους. Το πρώτο αν όχι ανεξάρτητο πάντως αυτόνομο νεοελληνικό κράτος, δημιουργήθηκε τότε και όχι το 1821. Ένα είδος Συνταγματικής Αριστοκρατικής Δημοκρατίας. Στην κατάρτιση του συντάγματος της ¨Επτανήσου Πολιτείας¨, βασικός συντελεστής υπήρξε ο νεαρός Ιωάννης Καποδίστριας, οι πολιτικές αρετές του οποίου έλαμψαν τότε γιά πρώτη φορα. Αυτές εκτίμησε ο τσάρος και τον κάλεσε μετά στην υπηρεσία του.
(1) Είναι ένα από τα παράδοξα της ιστορίας, ο πιό απολυταρχικός ηγεμόνας της Ευρώπης να εγκαθιδρύει
ένα ανεξάρτητο σ υ ν τ α γ μ α τ ι κ ό ημιδημοκρατικό κράτος.

Το ίδιο έγινε και με την Ελβετική Συνομοσπονδία. Με εντολή του τσάρου ο Καποδίστριας, υπουργός πλέον εξωτερικών του, ανέλαβε να συντάξει το Σύνταγμα της. Γιά δικούς του λόγους ο τσάρος, δεν ήθελε να πέσει η Ελβετία κάτω από την επιρροή της Γαλλίας ή της Αυστρίας. Ήθελε ένα ανεξάρτητο, ουδέτερο, και αποστρατιωτικοποιημένο κράτος στην καρδιά της Ευρώπης. Έλαβε όμως υπόψη και τις δημοκρατικές παραδόσεις των Ελβετών μετά από εισήγηση του Καποδίστρια. Στον τελευταίο ανέθεσαν οι Ελβετοί μετά την παραίτηση του και την εγκατάσταση του στην Ελβετία το 1822, να επιφέρει βελτιώσεις στο Σύνταγμα.

Σήμερα σ´όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελβετίας υπάρχει άγαλμα του Καποδίστρια. Στα αποκαλυπτήρια αυτού στη Γενεύη πριν μερικά χρόνια, παρέστη και ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σ. Λαβρώφ.

Μάλλον γνωρίζει ότι μερικές αρχές της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής χαράχτηκαν τότε, επί Καποδίστρια. Όπως η αρχή της μη επέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων χωρών χωρίς την πρόσκληση της νόμιμης κυβέρνησης τους. Ανεξάρτητα αν αυτή δεν τηρήθηκε πάντα.

Μετά τον θάνατο του τσάρου Αλέξανδρου Α ´, η υπέρ της πατρίδας του πολιτική του Καποδίστρια, βρήκε ευήκοα ώτα στο νέο τσάρο Νικόλαο, ο οποίος έβλεπε ήδη πως άλλες δυνάμεις έτειναν να καταλάβουν το κενό. Έτσι καταλήξαμε στη ναυμαχία του Ναυαρίνου, γιά την οποία όμως οι πάντα διπρόσωποι Άγγλοι έσπευσαν να ζητήσουν συγγνώμη από τον Σουλτάνο και να τιμωρήσουν τον Κοδριγκτόνα.

Αποφασιστική καμπή ήταν ο ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1829 και η μάχη της Αδριανούπολης. Μόνο μετά απ´ αυτή δέχτηκε ο Σουλτάνος ( και οι Άγγλοι) την πλήρη ανεξαρτησία της Ελλάδας με συμπερίληψη της Στερεάς και των Κυκλάδων. Αυτό τονίζουν και οι Μαρξ- Ένγκελς, θεωρώντας όμως-εσφαλμένα-πως η Ελλάδα έτσι έγινε προτεκτοράτο της Ρωσίας. Κι όμως αμέσως μετά την δολοφονία του Καποδίστρια, είχαμε την Βαυαροκρατία με γερμανικό στρατό κατοχής. Μετά την επανάσταση του 1843 και την καθιέρωση Συντάγματος, είχαμε εναλλαγή των ρωσόφιλων, γαλλόφιλων και αγγλόφιλων στην κυβέρνηση, αν και ο Όθωνας διολίσθαινε βαθμιαία προς μία ρωσόφιλη πολιτική, γιατί αυτή ήταν η λαϊκή απαίτηση γιά λόγους αλυτρωτισμού. Ώσπου στον Κριμαϊκό πόλεμο έστειλε ένα σώμα εθελοντών να πολεμήσει στη Κριμαία στο πλευρό των Ρώσων, και σώματα ανταρτών στην Θεσσαλία και την Ήπειρο. Με αποτέλεσμα την Αγγλογαλική επέμβαση και την κατοχή του Πειραιά γιά τρία χρόνια(1853-6).
Μας έφεραν και την επιδημία χολέρας όπου πέθαναν χιλιάδες κόσμου. Στο τέλος κατάφεραν να διώξουν και τον Όθωνα, βοηθούσης και της δικής του αυταρχικής έως ανεγκέφαλης πολιτικής. Έφεραν την δυναστεία των Γκλύξμπουργκ, πιστούς υπηρέτες της Αλβιώνος, με δώρο τα Επτάνησα που μέχρι τότε στέναζαν από την αγγλική κατοχή. Μετά μιά εικοσαετία όμως θα κερδίσουν την πολύ πιο στρατηγική Κύπρο την οποία αγόρασαν από τους Οθωμανούς.

Οι επεμβάσεις συνεχίστηκαν το 1885 με τον ναυτικό αποκλεισμό λόγω των γεγονότων στην Ανατολική Ρωμυλία. Προπάντων όμως το 1916-8 όπου οι Αγγλογάλοι κατέλαβαν την Μακεδονία και το 1917 έκαναν απόβαση στον Πειραιά, ανάγκασαν τον Κωνσταντίνο να παραιτηθεί και εγκατέστησαν την κυβέρνηση Βενιζέλου. Οι Γερμανοβούλγαροι είχαν προλάβει να καταλάβουν την Ανατ. Μακεδονία, στους οποίους ο Κωνσταντίνος με τον Μεταξά παρέδωσαν μιά ολόκληρη ελληνική μεραρχία!!
Οι Ιταλοί είχαν προλάβει να καταλάβουν τα Δωδεκάννησα από το 1912 και τα κράτησαν μέχρι το 1947. Την Κέρκυρα που κατέλαβαν το 1922 την κράτησαν γιά λίγο.

Και οι Ρώσοι? Έγινε η Επανάσταση του 1917. Δυό χρόνια μετά, ο Βενιζέλος, πιστός στην Αντάντ, έστειλε στρατεύματα στη Ρωσία μαζί με άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες γιά να συντρίψει την Επανάσταση. Εις μάτην! Αυτός (μάλλον εμείς) έφαγε το κεφάλι του, αν και στο Γουδί έπεσαν τα κεφάλια άλλων υπεύθυνων γιά την Μικρασιατική Καταστροφή. Ο Λένιν δεν είχε ξεχάσει την ελληνική στρατιωτική επέμβαση, και το 1921 (αλλά και γιά λόγους αρχής έναντι της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στην Τουρκία), ενίσχυσε τον Κεμάλ....
Αν σήμερα επαναληφθεί αυτό το εθνικό έγκλημα και η Ελλάδα συνταχθεί ενεργητικά ή παθητικά, με την χρήση όλου του ελληνικού εδάφους από τους ευρωατλαντικούς ιμπεριαλιστές, κατά της Ρωσίας, ή της Συρίας, ή του Ιράν, θα γνωρίσουμε μεγαλύτερη ίσως εθνική καταστροφή από αυτή της Μικρασιίας ή της Κύπρου. Και μαζί ίσως όλη η ανθρωπότητα.

Ακόμα περισσότερα και μαζικότερα λοιπόν αντιπολεμικά- αντιΝΑΤΟϊκά  συλλαλητήρια!! Οι στιγμές είναι κρίσιμες, δραματικές.

ΥΓ. Έγινε σύσκεψη στο Πεντάγωνο σήμερα με τον Καμμένο, τους επιτελάρχες και τον Αμερικάνο πρέσβη Πάϊατ!! Ξαναγυρίσαμε στο 1950.¨Στρατηγέ,συγνώμη, Πρέσβη, ιδού ο στρατός σας¨

——————————————

Σημ.(1). Η Επτάνησος Πολιτεία ήταν υπό την υψηλή επιτροπεία της Ρωσίας, της οποίας πληρεξούσιος ήταν ο Ζακυνθινός κόμης Γεώργιος Μοτσενίγος.
Το Σύνταγμα όριζε ότι από το 1810 ουδείς θα προσλαμβάνεται στην δημόσια υπηρεσία αν δεν γνωρίζει ανάγνωση και γραφή στην ¨δημώδη ελληνική γλώσσα¨, η οποία καθιερώνεται σε όλα τα επίπεδα από το 1820. Μέχρι τότε επίσημη γλώσσα ήταν η ιταλική, αποτέλεσμα της ενετικής κατοχής.
Η ¨δημώδης¨ γλώσσα λοιπόν. Πραγματική πρόκληση γιά τον λογιοτατισμό και την εκκλησιαστική αρτηριοσκλήρωση.
Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 170 χρόνια γιά να γίνει το ίδιο στο ελλαδικό κράτος!!