ΑΗΘΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ
ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ «ΜΑΚΡΙΝΗ» ΠΟΛΙΤΕΙΑ

του δημοσιογράφου Βασίλη Π. Κονιτσιώτη    

 

Ο τύπος έχει προ πολλού χαρακτηριστεί δικαίως ή αδίκως σαν η τέταρτη εξουσία. Σήμερα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης όλων των κατηγοριών και των ειδών και ο τύπος ειδικότερα είτε ημερήσιος είτε περιοδικός, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, επηρεάζουν άμεσα συνειδήσεις, ποδηγετούν πολιτικές καταστάσεις, προλαμβάνουν δεινά, αλλά και επιφέρουν δεινά. Προνοούν, αλλά και λοιδορούν και ονειδίζουν.

Η εκάστοτε εξουσία βρίσκεται πλέον σε δυσχερή θέση. Προκειμένου να ενασκήσει και εφαρμόσει το πρόγραμμά της, πρέπει απαραίτητα να δίνει καθημερινά λόγο, να ελέγχεται να υφίσταται καλόπιστη και κακόπιστη πολλές φορές κριτική και να άγεται και να φέρεται από τις πολιτικές κατευθύνσεις και τα καλώς ή κακώς νοούμενα συμφέροντα των Μ.Μ.Ε. τα οποία, κακά τα ψέματα, κατευθύνουν τις τύχες των λαών του κόσμου. Όπως είναι γνωστό σε όλους οι δράσεις δημιουργούν αντιδράσεις και οι κρούσεις αντικρούσεις.

Η κάθε μορφή εξουσίας διαχρονικά αρέσκεται να ακούει και να διαβάζει «καλά λόγια» προφορικά και γραπτά, να επαινείται, να θωπεύεται, να χαριεντίζεται, να επικροτείται κάθε καλή της ενέργεια από τα Μ.Μ.Ε.

Πως αλήθεια θα χαρακτηριζόταν σήμερα μια οιασδήποτε μορφής και εμβέλειας εξουσία, η οποία προκειμένου να «φιμώσει» τον τύπο, να φέρει στα νερά της κάποιους «ατίθασους» δημοσιογράφους, να αποπειράται δια της τεθλασμένης να πάρει με το μέρος της Δ/ντές, εκδότες, και δημοσιογράφους μιας περιοχής, ενός τόπου, μιας γεωγραφικής περιφέρειας, η οποία αγωνίζεται να ανεβάσει το βιοτικό της επίπεδο, να καλυτερεύσει τους όρους διαβίωσης, να παίξει σημαντικό ρόλο στα πνευματικά και πολιτιστικά δρώμενα του τόπου της, να ανελιχθεί και να καταλάβει την θέση που της αξίζει και της αρμόζει στο σημερινό γίγνεσθαι;

Φανταστείτε κάποιους είδους εξουσία να προσπαθεί να εφαρμόσει προσηλυτισμό των λειτουργών της δημοσιογραφίας, να τους προσλαμβάνει σε υψηλές ιεραρχικά και υψηλόμισθες θέσεις και να προσπαθεί με κάθε τρόπο που δεν συνάδει ούτε με την ηθική, ούτε με το υψηλό λειτούργημα της δημοσιογραφίας, ούτε βέβαια με την αξιοπρέπεια και με την χαραχθείσα δημοσιογραφική πορεία κάθε εντύπου μέσου, κάθε ηλεκτρονικού και κάθε ραδιοφωνικού και οι λειτουργοί να... ενδίδουν!

Αυτομάτως θα  αλλοιώνονταν η εικόνα, επί τα βελτίω, για την όποια εξουσία, θα έπεφτε ένα πέπλο αδιαφανές που θα σκέπαζε ατασθαλίες, παρανομίες πιθανόν. Θα κάλυπτε αδικίες, θα παρουσίαζε το «μέλλον» σαν λευκό και θα σχημάτιζε μια ψευδή και τρισάθλια εικόνα εξωπραγματική. Θα εξωραΐζονταν καταστάσεις ψευδείς και υποβολιμαίες. Θα σχηματίζονταν εντυπώσεις που δεν θα είχαν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, θα έπλεαν όλοι σε πελάγη ευτυχίας και θα επικρατούσε μια φαινομενική νηνεμία η οποία θα έκρυβε στα σπλάχνα της και στον βυθό τρικυμίες, λάσπη, φουρτούνες και άφθονα αιωρούμενα σκουπίδια.

Ευτυχώς την αήθη αυτή τακτική δεν διανοήθηκε ποτέ κανείς να εφαρμόσει στον τόπο μας! Ευτυχώς τα πάντα βαίνουν καλώς! Ευτυχώς για τον απλό πολίτη πιστεύει ακόμη στα Μ.Μ.Ε. τα οποία του διαμορφώνουν χαρακτήρα, τον γεμίζουν με αλήθειες τον προφυλάσσουν από το ψέμα και του αποκαλύπτουν παρανομίες, αδικίες, των οποίων οι ένοχοι πάντα τιμωρούνται. Εμείς δεν έχουμε λόγους να αμφιβάλλουμε για την ευθυκρισία, την σοβαρότητα και την αντικειμενικότητα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του τόπου μας, που δεν σηκώνουν «μύγα στο σπαθί» τους, που λένε «τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη». Που σπανίως ή μάλλον ποτέ δεν παρεκκλίνουν της δημοσιογραφικής τους γραμμής, που την χαράζουν άμεμπτοι της δημοσιογραφίας λειτουργοί! Που δεν υποχωρούν δεν εξαγοράζονται και δεν αποδέχονται προσηλυτισμούς και δωροδοκίες, ούτε υποκύπτουν στα νεύματα τα πονηρά, της όποιας εξουσίας. Γι’ αυτό και ποτέ δημοσιογράφος δεν δέχθηκε να γίνει έμμισθος υπάλληλος κάθε Αρχής και εξουσίας (!!!)

Τα παραπάνω μπορεί να συμβαίνουν σε κάποια άλλη μακρινή χώρα υπανάπτυκτη, της οποίας το ήθος και το έθος των λειτουργών βρίσκονται σε χαμηλά επίπεδα από τα οποία προσπαθεί και κάποτε καταφέρνει η εξουσία να ανελίξει με τα όποια ανταλλάγματα εξαγοράς συνειδήσεων. Ευτυχώς, ζούμε στην Ελλάδα, την αδέκαστη, την δίκαιη και προ πάντων την ηθική και αδιάφθορη χώρα, στην οποία οι πάντες ανελίσσονται με το σπαθί τους με την υπερηφάνεια, με την τιμιότητα και με την σοβαρότητα. Η διαφθορά δεν έχει καμιά σχέση με το ελληνικό περιβάλλον και προ πάντων με την περιοχή μας στην οποία όλα βαίνουν καλώς και οι πολίτες «στώσιν καλώς». Υπάρχει αντίρρηση;

 

Βασίλ. Π. Κονιτσιώτης