Ο Προϋπολογισμός 2025 ….στον «αστερισμό» της
αντιλαϊκότητας !
Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ Οικονομικών,
ερευνητής-συγγραφέας
Ο Κρατικός Προϋπολογισμός 2025, επιχειρεί να δώσει
μια εξωραϊσμένη εικόνα της πορείας της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο η
προσεκτικότερη ανάλυση των οικονομικών δεικτών, αποκαλύπτει ότι
αντιμετωπίζει σοβαρά δομικά προβλήματα, με πρώτο το υψηλό ποσοστό
ανεργίας (άνω του 10%), υψηλό πληθωρισμό και ακρίβεια ιδιαίτερα στα
τρόφιμα, ηλεκτρικό, στέγαση, οριακές αυξήσεις σε μισθούς που μόνιμα
υστερούν από το ύψος του πληθωρισμού, συντάξεις διαχρονικά «παγωμένες»,
κλπ. Η επίκληση αύξησης του ΑΕΠ 2,2%, σε σχέση με 0,8% της Ευρωζώνης (ως
απόδειξη καλής πορείας), δεν δίνει «πιστοποιητικό υγείας» στην ελληνική
οικονομία, διότι η Ευρωζώνη είναι …«άρρωστη», όταν η αύξηση του ΑΕΠ σε
διεθνές επίπεδο, κινείται κατά μέσο όρο 3,2%.!!! Συνοπτικά η ελληνική
οικονομία βραδυπορεί, ενώ το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού
υποβαθμίζεται (70% των εργαζόμενων έχει πρόβλημα αξιοπρεπούς διαβίωσης).
Συνοπτικά ο νέος Προϋπολογισμός μέσω εσόδων και δαπανών, εντείνει την
ανισοκατανομή εισοδήματος, σε βάρος μισθωτών, συνταξιούχων και ευρύτερων
λαϊκών στρωμάτων, επιτείνοντας τα φαινόμενα φτωχοποίησης.!!
Διαιώνιση του αντιλαϊκού φορολογικού συστήματος
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εισηγητικής Έκθεσης
(σελ.102), τα συνολικά φορολογικά έσοδα το 2025, θα ανέλθουν σε 69,2 δις
€, σε σχέση με 66,7 δις € το 2024 (αύξηση 3,7% σε σχέση με 2,8% του
προβλεπόμενου πληθωρισμού. Το μεγαλύτερο μέρος θα προέλθει από την
έμμεση φορολογία (από 36,4 δις σε 38,1 δις ή 4,7%) η οποία ως γνωστόν
επιβαρύνει τα λαϊκά στρώματα. Τα έσοδα από ΦΠΑ θα αυξηθούν από 25,3 δις,
σε 26,6 δις € ή 5,1%!! Από την άλλη, οι φόροι εισοδήματος αυξάνονται από
24,2 δις σε 25,2 δις. Κι εδώ το μεγαλύτερο μέρος είναι φόροι εισοδήματος
φυσικών προσώπων (από 14,3 δις σε 15,2 δις ή αύξηση 6,3%) που κατά κύριο
λόγο προέρχονται από μισθωτούς και συνταξιούχους. Αντίθετα οι φόροι
εισοδήματος «νομικών προσώπων», κυρίως φορολογία κερδών (ΑΕ, ΕΠΕ, κλπ),
αυξάνονται οριακά (από 7,8 σε 7,9 δις ή 1% !!). Όσο για το μεγάλο θέμα
της φοροδιαφυγής, που αφορά τους «έχοντες και κατέχοντες» και κυρίως
μεγάλες εταιρίες και πολυεθνικές, οι οποίες με πρακτικές
υπέρ/υπό-τιμολογήσεων, απόκρυψη κερδών και εισοδημάτων σε «φορολογικούς
παραδείσους» μέσω off-shore εταιριών και άλλες πρακτικές φοροδιαφυγής
(λαθρεμπόριο καυσίμων, κ.ά.), δεν προβλέπεται κανένα ουσιαστικό μέτρο
ελέγχου. Οι δημαγωγικές δηλώσεις της κυβέρνησης για «πάταξη»
φοροδιαφυγής, καταλήγει σε δίωξη μικρομεσαίων-επιχειρήσεων και
…φορολόγηση των «μπουρμπουάρ» στην εστίαση.! Επί πλέον έχουμε τη
«νόμιμη» φοροαποφυγή των μεγάλων εταιριών με χαμηλούς φορολογικούς
συντελεστές κερδών και διάφορα «αναπτυξιακά κίνητρα», καθώς και τις
σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Όλα τα παραπάνω
σηματοδοτούν την αντιλαϊκή δομή του φορολογικού συστήματος, που
διατηρείται με το νέο Προϋπολογισμό.
Οι κοινωνικές δαπάνες στη «κλίνη του
Προκρούστη»!
Οι συνολικές δαπάνες στο νέο Κρατικό Προϋπολογισμό
(τακτικές και επενδύσεων) υπολογίζονται το 2025 σε 80,5 δις σε σχέση με
76,5 δις το 2024, αύξηση 5,2%. Ωστόσο οι δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα
και μισθοδοσίας εργαζόμενων βρίσκονται στο στόχαστρο της «εξοικονόμησης
πόρων»! Ειδικότερα οι συνολικές δαπάνες προς εργαζόμενους από 14.939
εκατ. το 2024, θα ανέλθουν σε 14.889 εκατ. το 2025 (-0,3%).! Επίσης οι
τακτικές δαπάνες του Υπ. Παιδείας αυξάνονται οριακά, από 5.583 εκατ. σε
5.594 εκατ., του Υπ. Υγείας από 6.051 σε 6.608 εκατ., του Υπ. Πολιτισμού
από 324 εκατ. σε 257 εκατ., του Υπ. Ανάπτυξης από 126 σε 123 εκατ., του
Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης από 389 σε 222 εκατ., ενώ του Υπ. Άμυνας 6.168
εκατ. σε 6.061 εκατ., κλπ. Όσο για τις αναπτυξιακές δαπάνες (δημοσίων
επενδύσεων και Ταμείου Συνοχής), μετά το 2020 κινούνται στο 4,7%-5,7%
του ΑΕΠ. Το 2025, προϋπολογίζονται σε 14,1 δις σε σχέση με 13,1 δις το
2024. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους είναι ότι σε μεγάλο βαθμό έχουν
μορφή επιχορηγήσεων και κινήτρων προς μεγάλες επιχειρήσεις. Για
παράδειγμα η αξιοποίηση των πόρων του «Ταμείου Ανάπτυξης και
Ανθεκτικότητας» (ΤΑΑ), με την ένταξη 814 έργων συνολικού ύψους 35,95 δις
€, τα 18,22 δις αφορούν επιχορηγήσεις και 15,73 δις € είναι σε δάνεια.!
Όσο για τις επιχορηγήσεις προς στους ΟΤΑ, τους λεγόμενους «ΚΑΠ», η
αύξηση τους είναι οριακή (από 3.303 εκατ. σε 3.330 εκατ. €).!!
Σημαντικό μέρος των δαπανών πάει για πληρωμή
τοκοχρεολυσίων δημόσιου χρέους και δημιουργίας «αιματηρών» πλεονασμάτων,
σύμφωνα με δεσμεύσεις των Μνημονίων (από 4,4 δις ή 1,9% του ΑΕΠ το 2024,
σε 3,5 δις ή 1,4% του ΑΕΠ 2025). Οι συνολικές πληρωμές τοκοχρεολυσίων το
2024 εκτιμώνται σε 20,45 δις (13,4 δις χρεολύσια και 7,1 δις τόκοι). Το
συνολικό δημόσιο χρέος το 2024 ανήλθε σε 365 δις ή 154% του ΑΕΠ (το
οποίο από 236,9 δις το 2024 προβλέπεται σε 247,5 δις € το 2025). Η
τεράστια «αφαίμαξη» πόρων με επιβολή διαχρονικής λιτότητας σε βάρος
εργαζόμενων και συνταξιούχων, έχει «θύμα» και τη δημόσια περιουσία μέσω
της συνεχιζόμενης πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων (τα έσοδα από 4,8 δις 2024
προβλέπονται 1,9 δις 2025). Το δημόσιο όλο και περισσότερο απογυμνώνεται
από κερδοφόρους τομείς και τομείς προσφοράς κοινωνικών υπηρεσιών
(συγκοινωνίες, υποδομές, επικοινωνίες, ύδρευσης, ενέργειας, κλπ), με
αρνητικές κοινωνικές και αναπτυξιακές συνέπειες.
Η ανάγκη εναλλακτικής πολιτικής ζωτικά αναγκαία
Η κυβέρνηση του Κ.Μητσοτάκη προσπαθεί με κάθε τρόπο
να εξωραΐσει τις αντιλαϊκές επιλογές του νέου Προϋπολογισμού,
καταφεύγοντας σε εξαγγελίες χορήγησης προσωρινών μικρο-επιδομάτων και
υποσχέσεις για μείωση φόρων, αύξηση μισθών και συντάξεων …το 2027!!
Πρόκειται για άκρως ανάλγητη πολιτική συμπεριφορά.!!
Αυτό που
χρειάζεται άμεσα είναι, δραστική μείωση έμμεσων φόρων και μηδενικός
συντελεστής ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης. Αύξηση αφορολόγητου και μείωση
συντελεστών άμεσης φορολογίας σε μισθούς και συντάξεις. Άμεση αύξηση
μισθών και συντάξεων στο ύψος του πληθωρισμού για ενίσχυση αγοραστικής
δύναμης, τόνωση ανάπτυξης και απασχόλησης. Αύξηση φορολογίας μεγάλων
εισοδημάτων και κερδών, κατάργηση φορολογικών προνομίων εφοπλιστών και
μεγάλων επιχειρήσεων, ουσιαστική καταπολέμηση φοροδιαφυγής «εχόντων
κατεχόντων». Έλεγχος της ακρίβειας στα τρόφιμα και στο ηλεκτρικό ρεύμα,
αύξηση κοινωνικών δαπανών και μείωση αντιπαραγωγικών και δη στρατιωτικών
που εξυπηρετούν σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, κ.ά. Βασική προϋπόθεση για την
προώθηση των παραπάνω, είναι η ενεργητική διεκδίκηση τους από τους
εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, καθώς και η γενικότερη αλλαγή του
συσχετισμού πολιτικών δυνάμεων για άνοιγμα του δρόμου προς μια
γενικότερη ριζοσπαστική στροφή στις ασκούμενες πολιτικές.