Φίλε, ο καπιταλισμός «σου» δεν σε χωράει πια

Του ΑΡΤΕΜΗ ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΟΥ

Αναδημοσίευση από  ημεροδρόμος   

 

Είσαι οπαδός της «ελεύθερης Οικονομίας». Πάει καλά. Θυμάσαι την «παλιά καλή εποχή που δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα». Και νομίζεις πως ζούμε μια μικρή παρέκβαση του συστήματος και πως «σύντομα όλα θα επιστρέψουν στην ομαλότητα». Ίσως είσαι ο δεύτερος Έλληνας μετά τον Σαμαρά που το πιστεύει.

Ταυτίζεσαι με την εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική των Μνημονίων γιατί «Τι να κάνουμε; Εγώ πιστεύω στον καπιταλισμό και στον ελεύθερο ανταγωνισμό».  Δεκτόν. Έτσι είναι αν έτσι νομίζεις. Αν δεν μπορείς να διακρίνεις καμιά διαφορά ανάμεσα στα τερατώδη που συμβαίνουν σήμερα και στην εποχή της «ειρηνικής ανάπτυξης του καπιταλισμού» που αγάπησες.

Τότε, πριν δεκαετίες, όταν έστησες το μαγαζάκι σου ή την επιχείρηση σου ή το γραφείο σου ή το επιστημονικό εργαστήριο σου. Τότε που προσλάμβανες τον υπάλληλο σου, τη γραμματέα σου ή τον εργάτη σου με σύμβαση εργασίας, προϊόν συλλογικής διαπραγμάτευσης. Έτσι έβρισκε δουλειά και το παιδί σου, ο ξάδερφος σου στον «απέναντι» εργοδότη.

Και δεν μιλάμε για εποχή αποβιομηχάνισης. Η Ελλάδα είχε χαλυβουργική υψικάμινο, ισχυρή ναυπηγική βιομηχανία, κλωστοϋφαντουργία, βιομηχανία ηλεκτρικών συσκευών, πλαστικών, ζάχαρης, λιπασμάτων. Αυτά που δεν έχει πλέον αυτή  χώρα.

Δεν μιλάμε για την εποχή των «χωματερών» της ΕΟΚ που ακολούθησε. Για τις ποσοστώσεις παραγωγής, για το επιδοτούμενο ξερίζωμα των αμπελιών και το σπάσιμο των καϊκιών. Για τα «διακοποδάνεια» και τα «μετοχοδάνεια». Για το οικονομικό περιβάλλον που δημιούργησαν οι σημερινοί  «φωστήρες» που θέλουν να μας σώσουν.

Τότε, πριν λίγες δεκαετίες, αγόρασες το σπίτι σου και πριν λίγα χρόνια ολοκλήρωσες το εξοχικό σου. Χωρίς δανεικά. Κούνια που σε κούναγε. Υπολόγιζες χωρίς τον Βενιζέλο. Όταν έφερε στη Βουλή το νομοσχέδιο για το «χαράτσι» σε καλούσε να το δεις κάτι σαν «ασφάλιστρο» ακινήτου. Τώρα όμως το «ασφάλιστρο» έφαγε το ακίνητο. Από το φθινόπωρο το ελληνικό κράτος θα το εκπλειστηριάζει σε κάθε αλλοδαπό ή ημεδαπό αρπακτικό στο 1/3 της αντικειμενικής αξίας του. Το ΔΝΤ ήταν σαφές και από την αρχή επεσήμανε τη …στρέβλωση:  «Οι Έλληνες έχουν πολύ υψηλό ποσοστό Ιδιοκτησίας». Αυτό ήδη «διορθώνεται» από τη μνημονιακή συγκυβέρνηση.

Κι εσύ χωρίς δουλειά, χωρίς επιχείρηση, με μισή σύνταξη στην καλύτερη περίπτωση, προσπαθείς απελπισμένα να ανταπεξέλθεις σε πολλαπλάσιους και παράλογους φόρους. Μοιραίος κι άβουλος αντάμα, συνεχίζεις να ομνύεις στο όνομα της «ελεύθερης Οικονομίας» που τώρα σε καταστρέφει. Γιατί το σύστημα δεν σε «χωράει» πλέον. Λειτουργεί πλέον εις βάρος σου και υπέρ λίγων πανίσχυρων μονοπωλιακών ομίλων. Δες την κακή τύχη των μικροεπενδυτών Φωτοβολταϊκών και τους μεγαλοεπενδυτές που θα βουτήξουν τη «μικρή ΔΕΗ» στο 10% της αξίας της. Τους μικροομολογιούχους που έχασαν τις οικονομίες τους και τους μεγαλοτραπεζίτες που άρπαξαν τσάμπα κραταιές τράπεζες.

Το ένοιωσαν ήδη στο πετσί τους πολλές κοινωνικές ομάδες. Οι φαρμακοποιοί που πρέπει να παραχωρήσουν τη θέση τους σε πολυεθνικές αλυσίδες, οι γιατροί που θα μετατραπούν σε μισθωτούς αλυσίδων Υγείας, οι δικηγόροι που θα μετατραπούν σε υπαλλήλους νομικών εταιρειών, οι πολιτικοί μηχανικοί που αναζητούν εργασία στο εξωτερικό, οι υπαίθριοι έμποροι που καλούνται να παραδώσουν την επαγγελματική ύλη τους στα σούπερ-μάρκετ. Κτηνοτρόφοι, αγρότες, ταξιτζήδες, έμποροι και βιοτέχνες. Δεν υπάρχει ομάδα της λεγόμενης μεσαίας τάξης που να μην οδηγείται προς αφανισμό. Κάποιοι φαίνεται να κατανόησαν τα αίτια. Άλλοι, όχι.

Κάποιοι «περίεργοι» τύποι προειδοποιούσαν εδώ και χρόνια για τις τάσεις του σύγχρονου καπιταλισμού να συγκεντροποιήσει και να «καταπιεί» το σύνολο της Οικονομίας αλλά και να υποτάξει τη Δημοκρατία. Έχεις το δικαίωμα να μην υιοθετείς τις θεωρίες αυτών των «περίεργων» αριστερών. Αλλά δεν μπορείς να μην παραδεχτείς πως οι προβλέψεις τους επαληθεύτηκαν:

Η μεγέθυνση του κεφαλαίου πήρε τέτοιες διαστάσεις που η ισχύς του έγινε τόσο τερατώδης ώστε να υπερβαίνει τους προϋπολογισμούς κρατών και η εξουσία του τόσο κτηνώδης ώστε να υπερπηδά τη θέληση των κυβερνήσεων.

Οι θρήνοι επί ερειπίων δεν έχουν νόημα.  Δεν έχει αξία να αναπολείς μιαν εποχή που δεν πρόκειται να ξανάρθει. Η παραδοχή πως το καπιταλιστικό σύστημα έχει πλήρως εκτροχιαστεί και ήδη λειτουργεί εναντίον σου θα ήταν ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η παραδοχή πως είναι μια άλλη φάση του ίδιου συστήματος. Τόσο «άλλη» που τρώει τα παιδιά της. Αφού εξανδραπόδισε την εργατική τάξη, τώρα τρώει τη βάση της, τη μεσαία τάξη. Από νοικοκύρη σε μετατρέπει σε απόκληρο.

Οπαδός του καπιταλισμού έχεις κάθε δικαίωμα να είσαι. Κορόιδο να μην είσαι.

(Το «γράμμα» αυτό δεν απευθύνεται σε αριστερούς. Εξάλλου εκφεύγει συνειδητά των πλαισίων της μαρξιστικής παραδοχής. Απευθύνεται σε ανθρώπους της άλλης όχθης, που αδυνατούν να κατανοήσουν τις αιτίες της τραγωδίας που βιώνουν).