«Το Κουμπί» του Γιώργου Δουατζή
Θεατρικό Αναλόγιο στο  Ιωνικό Κέντρο

 

Μεταφορτώθηκε από το χρήστη rontonapoleon την 17 Νοέ 2011

Με το μονόπρακτο του Γιώργου Δουατζή "Το κουμπί" άρχισε την Τρίτη 8 Νοεμβρίου στις 8.30 το βράδυ, η σειρά των Θεατρικών Αναλογίων του Ιωνικού Κέντρου, στην οδό Λυσίου 11 στην Πλάκα.
Μετέχουν οι ηθοποιοί: Αριστοτέλης Αποσκίτης, Ανδρέας Μαριανός και Ράνια Πρέβεζα. Σκηνοθετική επιμέλεια: Νάντια Μουρούζη. Μουσική επιμέλεια: Έμυ Πανάγου. Εικαστικά: Μιχάλης Αμάραντος
 

                Η εμπειρία που έζησαν όσοι παρακολούθησαν το μονόπρακτο του Γιώργου Δουατζή  “Το κουμπί” ήταν μοναδική. Μία ολόκληρη ώρα εγρήγορσης των θεατών. Εξήντα λεπτά διάχυσης ενός καταιγιστικού λόγου. Λόγου που οδηγούσε σε σκληρές ομολογίες, καταγραφές, απολογισμούς. Με καθαρτήρια την κριτική εαυτού και αλλήλων. 

                Η απόλυτη προσήλωση του κοινού στην κατάμεστη αίθουσα του Ιωνικού Κέντρου στην Πλάκα έδειχνε και το εύρος της συμμετοχής του στο θεατρικό δρώμενο.

                Ο κεντρικός ήρωας του έργου, ο Γιάννης βρίσκεται στη φυλακή, αφού έχει αποδεχθεί (;) ότι σκότωσε τη γυναίκα του. Την πλασματική πραγματικότητα του επέβαλλαν οι εκπρόσωποι της Αρχής, οι οποίοι καλούνται να παρακολουθούν τον φυλακισμένο, τις αντιδράσεις του και τελικά να γνωματεύσουν.

                Το πείραμα έχει στόχο να καταγραφούν οι δυνατότητες επιρροής της Αρχής από τα μεμονωμένα άτομα έως και τις μάζες και να εντοπιστούν οι πιθανές αντιστάσεις των αποδεκτών αυτής της επιρροής.

                Ο Γιάννης ως πειραματόζωο ζει αυτό που υπό κλίμακα ζουν καθημερινά ολόκληροι λαοί, με συστηματική πλύση εγκεφάλου μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, πολλά από τα οποία συντελούν στη διαμόρφωση μιας πλασματικής πραγματικότητας.

                Οι εκπρόσωποι της Αρχής, ο ψυχίατρος Στέλιος και η ψυχολόγος Μαρίνα, παρακολουθούν τον Γιάννη, σχολιάζουν, κρίνουν, χωρίς αυτός να αντιλαμβάνεται την παρουσία τους.

Πώς θα αντιδράσει στον εγκλεισμό ο Γιάννης;

Θα καταφέρει η Αρχή να τον πείσει;

Πώς αντιδρούν οι εκπρόσωποι της Αρχής;

Μπορεί ένας φυλακισμένος να νιώθει ελεύθερος;

Μπορούν οι άνθρωποι να μεταβληθούν σε πειραματόζωα;

               

                Οι απαντήσεις, προκλητικές στην ωμότητα της αλήθειας τους, προκαλούν τη σκέψη του θεατή. Και αν κρίνουμε από την ένταση των χειροκροτημάτων και τα “μπράβο” που ακούστηκαν στο τέλος της παράστασης, το έργο ακούμπησε τα βαθύτερα των αισθημάτων των θεατών. Μια παράσταση που ελπίζουμε να συνεχιστεί όχι μόνον σε θεατρικές σκηνές της Αθήνας αλλά και της περιφέρειας