Γιώργος Κασιμάτης για την αντισυνταγματικότητα του μνημονίου


    

Αναδημοσίευση από: antinemecis | Δημιουργήθηκε: 14 Απρ 2011

Ομιλία του Γιώργου Κασιμάτη στην ημερίδα του πανεπιστημίου Αθηνών στις 12/04/2011
Αλήθειες που πρέπει να ακούγονται και να διαδοθούν...
(απόσπασμα από το kontra Channel)

Γεώργιος I. Κασιμάτης

  


Γεώργιος I. Κασιμάτης

      

      

Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών-Δικηγόρος, Δρ. Νομικής

Γραφείο: Αθήνα 

Τηλ.: +302106431387 

Fax: +302106460313 

Έτος Γέννησης: 1932 

    

      

   

       

Βιογραφικό:

Σπουδές:

Σπούδασε Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μεταπτυχιακές σπουδές στις Νομικές Σχολές των Πανεπιστημίων του Μονάχου (Γερμανία) και της Βέρνης (Ελβετία), από το 1959 μέχρι το 1965.

 

Πανεπιστημιακή σταδιοδρομία:

Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μονάχου το 1965. Εντεταλμένος Υφηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών τα έτη 1973-1978. Έκτακτος καθηγητής τα έτη 1978-1981 και 1982-1999 τακτικός καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στην ίδια Σχολή. Πρόεδρος του Ιονίου Πανεπιστημίου τα έτη 1985-1990, κατά τα οποία οργανώθηκε και τέθηκε σε λειτουργία το Πανεπιστήμιο. Ιδρυτής και Διευθυντής του Ινστιτούτου Ελληνικής Συνταγματικής Ιστορίας και Συνταγματικής Επιστήμης (σήμερα: Ινστιτούτου Συνταγματικών Ερευνών) από την ίδρυσή του (1990). Από το 1993 μέχρι το 1997, Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής της Σχολής Νομικών , Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1999, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

 

Δράση Δημόσιου Λειτουργού:

Από το 1981 μέχρι το 1988 υπήρξε Διευθυντής του Νομικού Γραφείου Πρωθυπουργού και Νομικός Σύμβουλος Πρωθυπουργού. Από το 1997 μέχρι το 1998 υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Ήταν, κατά τα έτη 1978-1980, αναπληρωματικό μέλος του Συμβουλίου Ιθαγενείας του Υπουργείου Εσωτερικών, κατά τα έτη 1982-1985 μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής της UNESCO και μέλος, σε δύο θητείες, του Ειδικού Δικαστηρίου Εκδίκασης Αγωγών Κακοδικίας. Το 2003, με απόφαση  του Προέδρου της Βουλής και με ομόφωνη έγκριση της Διάσκεψης των Προέδρων του Αντιπροσωπευτικού Σώματος, ορίσθηκε  μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και αντιπρόεδρος του «Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία». Είχε ενεργό συμμετοχή στο προπαρασκευαστικό στάδιο της κατάρτισης και της αναθεώρησης του Συντάγματος το 1975, στη δε αναθεώρηση του Συντάγματος του 1986, ως νομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού, συνέταξε το σχέδιο αναθεώρησης και συμμετείχε ενεργώς στη διαμόρφωσή του όλη τη διάρκεια της αναθεωρητικής διαδικασίας. Τα έτη 1974 και 1975, ήταν μέλος της επιστημονικής «Ομάδας Εργασίας προς Μελέτην και Αναθεώρησιν του Οργανικού Νόμου του διέποντος τα Α.Ε.Ι.» (Ομάδα Ευρυγένη) του Υπουργείου Παιδείας. Από το 1974 μέχρι σήμερα, υπήρξε πρόεδρος ή μέλος πολλών νομοπαρασκευαστικών επιτροπών και είχε ενεργό μέρος σε πλήθος νομοπαρασκευαστικών διαδικασιών και από τον Ιανουάριο 2005, είναι Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων υπό τον Πρωθυπουργό για τη Δημόσια Διοίκηση. Από το 1982 είναι μέλος του Νομικού Συμβουλίου της Τράπεζας της Ελλάδος και από το 1999 μέχρι το 2002 νομικός σύμβουλος στην κρατική εταιρεία «Κτηματολόγιο Α.Ε».

 

Επιστημονικές Οργανώσεις:

Ήταν ιδρυτικό μέλος, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου επί σειρά ετών και από το 1992 μέχρι το 1997 Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων. Ιδρυτικό μέλος, από το 1981 (έτος ίδρυσης) μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Συνταγματικού Δικαίου, από το 1995 Αντιπρόεδρος και από το 2004 Επίτιμος Πρόεδρος της ίδιας Ένωσης. Από το 1992, μέλος και κατά τα έτη 1997-2000 μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Δικαστικών Μελετών και, από την ίδρυσή του, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Κέντρου Δημοσίου Δικαίου, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, καθώς και πρόεδρος και μέλος πολλών άλλων επιστημονικών και κοινωφελών οργανώσεων.

 

Επαγγελματική δράση:

Δικηγόρος Αθηνών από το 1960 (γενική δικηγορία) και από το 1971 δικηγόρος στα ανώτατα δικαστήρια. Υπήρξε, τέλος,  κατά καιρούς  ή είναι νομικός σύμβουλος ιδιωτικών επιχειρήσεων. Ειδικές γνώσεις και εμπειρία στις σχέσεις δημόσιου δικαίου.