Πολιτισμός

λογοτέχνες

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

 

            Θέμα: Εκδήλωση Τετάρτης 3 Φεβρουαρίου 2010 στο «Ζουμ»

 

Στην ποιητή  Τίτο Πατρίκιο. είναι αφιερωμένη η «ποιητική βραδιά της Τετάρτης» της Λίνας Νικολακοπούλου στην μπουάτ  της Πλάκας «Ζουμ».

 

Απαγγελία: Τίτος Πατρίκιος

 

Συζήτηση με τον ποιητή: Γιώργος Δουατζής

 

Τραγούδια: «Τρίφωνο».

 

Θα προβληθεί ντοκιμαντέρ για τον ποιητή.

 

            Την μεθεπόμενη Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου καλεσμένος ο ποιητής Γιάννης Βαρβέρης.

Κάθε Τετάρτη στο «Ζουμ», τα βραδινά είναι ποιητικά. Η Λίνα Νικολακοπούλου  με τη συνδρομή του ποιητή Γιώργου Δουατζή,  φέρνει κοντά μας ποιητικές φωνές του χθες και του σήμερα.

 

«Ζουμ» Κυδαθηναίων 39. (Τηλ.: 210- 3225920) Τετάρτη 27 Ιανουαρίου. Ώρα προσέλευσης 20, 30’

 

Ποτό: 15 ευρώ, φοιτητές 8 ευρώ 

 

Τίτος Πατρίκιος

 

Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928.  Γονείς του, οι ηθοποιοί Σπύρος και Λέλα Πατρικίου.

Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου.

Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας.

Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη.

Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και μεταφραστής λογοτεχνίας. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών.

Το έργο του αποτελείται από δεκαοχτώ ποιητικά βιβλία και τέσσερα πεζά. Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό "Ξεκίνημα της Νιότης", ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο "Χωματόδρομος". Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού "Επιθεώρηση Τέχνης" από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Τελευταίο του ποιητικό βιβλίο «Λυσιμελής πόθος».

Μετέφρασε κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαρωντύ, Λούκατς. Τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά.

Έργα του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες μεταξύ των οποίων στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά και ρωσικά, αραβικά.

 

Διακρίσεις

1994. Ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του.

2008. Μέγα βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.

2009. Διεθνές ποιητικό βραβείο της πόλης Άκουιλα της Ιταλίας.