ο Γιατρός

 Η Γεωργία Σκοπούλη γράφει:

ΣΗΜΕΙΩΜΑ

 

Από τη φύση του τάχθηκε με τους αδικημένους

Κι έκανε πράξη ό,τι πίστευε

Κι έγινε θρύλος

Έτσι όπως φτιάχνονται οι θρύλοι

Με τα χρόνια

Με τις αλήθειες

Και την πολλή αγάπη

Κι ο γιατρός την είχε την αγάπη

Των απλών ανθρώπων κυρίως

Και ήταν πολλοί αυτοί...

Και κανείς δεν αρνήθηκε να πει δυο λόγια

Για το Γιατρό

Υποχρέωση και καθήκον, είπαν...

Τους ευχαριστώ

Και κάθε φορά ο κύκλος γινόταν πιο μεγάλος

Και πιο μεγάλος

Όλοι είχαν κάτι να πουν

Να το κρατάτε τ’ όνομα αυτό

Και να το τιμάτε

Λες τ’ όνομα και ανατριχιάζεις

 

Τον ένιωθα δίπλα μου όλον αυτόν τον καιρό

Και στον ύπνο μου πολλές φορές

Με το δικό του αιώνιο μειδίαμα στα χείλη

Και το καλοσυνάτο βλέμα

Θα μου συγχωρέσει άραγε η σεμνότητά του το τόλμημα τούτο;

 

Αγαπητέ αναγνώστη

Ήταν πράγματι βαρύ το τόλμημα. Όπως και το όνομα.

Τί τον έχεις το Σκοπούλη; Τί τον έχεις το Σκοπούλη;

Αυτή ήταν η πρώτη κουβέντα όταν έλεγα το όνομά μου.

Ήταν το όνομα αυτό που έκλεινε τις πόρτες του κρατικού κορβανά, στης χούντας τον καιρό κυρίως, κι άνοιγε τις ψυχές των ανθρώπων.

Και είναι αυτές οι ψυχές που μίλησαν για το Γιατρό.

Κι ας πέρασαν τόσα χρόνια κι ας έλειψαν οι πολλοί που τον γνώρισαν.

Έμειναν οι μαρτυρίες και  ο απόηχος.

Πώς να τιθασέψεις εκατόν τόσες φωνές; Εκατόν τόσες ψυχές;

Πώς να σου παρουσιάσω αναγνώστη τόσες αφηγήσεις, μικρές και μεγάλες, θραύσματα μνήμης και λογικές αποτιμήσεις, αναπολήσεις και συγκινήσεις...

 

Το υλικό οργανώθηκε σε τέσσερις ομόκεντρους κύκλους. Με πρώτον την αυτοβιογραφία του και δεύτερο τις αφηγήσεις αυτών που έζησαν μαζί του, εργάστηκαν δίπλα του, συναγωνίστηκαν τον αγώνα τον καλόν. Που τα λόγια τους θα μπορούσε να είναι η συνέχεια της αυτοβιογραφίας του. Ο αχός του κόσμου αποτελεί τον τρίτο κύκλο, τον ευρύτερο, μαρτυρίες έξω από τον στενό κύκλο του δεύτερου μέρους, συνήθως μικρές, κάποτε αποφθεγματικές σαν παροιμίες, έτσι όπως κάθε μύθος καταλήγει σε φιλοσοφικό απόσταγμα. Ο επίλογος αφέθηκε σε κείνους που τον κληρονόμησαν. Πώς ο θρύλος πέρασε στην επόμενη και μεθεπόμενη γενιά.

 

Έστω! Αλλά με ποια σειρά; τόσα ονόματα;  Για να καλυφθεί το ενιαίο του ιστορήματος, η σειρά των αφηγητών στο δεύτερο κύκλο είναι, όσο μπορέσαμε να είναι, ‘λογική’: από τα μέσα προς τα έξω, από τους συγγενείς προς τους συντρόφους. Αλλά η ‘λογική’ σειρά στον τρίτο κύκλο αποδείχτηκε αδύνατη. Και έτσι επιλέχτηκε η αλφαβητική σειρά, με εξαίρεση τους επίσημους αποτιμητικούς λόγους της Πανηπειρωτικής και του τότε Προέδρου της Πεδινής στα αποκαλυπτήρια του αγάλματός του, καθώς και τα αποφθέγματα των θαμώνων των καφενείων αμέσως πριν.

Το όλο εγχείρημα συμπληρώνουν γραφτά ντοκουμέντα, επίσημα έγγραφα και φωτογραφικό υλικό.

Τέλος, εκτός και αν ορίζεται αλλιώς, όλα τα χωριά που αναφέρονται είναι του νομού Ιωαννίνων.

 

Αγαπητοί αναγνώστες,

αυτό το βιβλίο είναι μισοτελειωμένο. Δεν μίλησαν όλοι όσοι θα μπορούσαν να μιλήσουν. Και είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Καθένας από σας που γνώρισε το Γιατρό ή άκουσε γι’ αυτόν, ας συμπληρώσει τα κενά…

 

Γεωργία Σ Σκοπούλη

Πεδινή, 16 Μάρτη 2009

◄πίσω στο βιβλίο