Πορφύρης Τάσος

Ο Ηπειρώτης ποιητής

  

1. 1   Φωτογραφίες χωριό Άγιος Κοσμάς

2. 2   Φωτογραφίες χωριό Άγιος Κοσμάς Έξω Πόρτες

3. 3   Φωτογραφίες Πωγώνι Βουνό Νεμέρτσκα

4. 4   Φωτογραφίες Τα Εικονίσματα του Χωριού μου

   5   Φωτογραφίες Καμινάδες και άλλα

5. 6   Φωτογραφίες ΠΩΓΩΝΙ

6. 7   Φωτογραφίες Ζαγόρι

7. 8   Φωτογραφίες χωριό Βήσσανη

8. 9   Φωτογραφίες Επαρχία Κονίτσης

9. 10  Φωτογραφίες Λούρος Γιάννενα

  

  

  

   

   

   

ΕΞΩΠΟΡΤΕΣ

Ο καιρός μέρα τη μέρα, χρόνο το χρόνο κεντάει το ξύλο. Κι εκείνο σκουραίνει ή ξανοίγει, ανάλογα με τις ριπές του Βοριά που πολιορκεί την αντοχή του.

Γιατί το ξύλο αντέχει και τα γυφτόκαρφα που κρατούν τις σανίδες χρειάστηκαν τη βοήθεια του λιωμένου κεριού να το τρυπήσουν. Κι έγιναν ένα με την εξώθυρα, το κεφάλι τους λειασμένο απ’ τα χτυπήματα των τσιοκανιών.

Εξώθυρες φύλακες των σπιτιών και του περιβάλλοντος χώρου τους.

Ζερβόδεξα -από την έξω πλευρά- τα πεζούλια, οι κουτσομπόλες, χάριζαν ξεκούραση ύστερα από μια κοπιαστική μέρα και δέχονταν μυστικά κι εξομολογήσεις γι’ αυτό κι ανάμεσα στις πλάκες μπροστά τους φύτρωναν κι άνθιζαν λουλούδια την Άνοιξη.

Ορθάνοιχτες όταν υποδέχονταν τα ζωντανά φορτωμένα απ’ το χωράφι ή χορτασμένα απ’ τη βοσκή. Και με το ένα φύλλο κλειστό με το «σίδερο» όταν οι νοματαίοι με βήματα βαριά φτάνουν στο σπιτικό «κουβαλώντας» μέσα τους χωράφια, μποστάνια και κελαϊδίσματα αηδονιών απ’ τις παραποτάμιες ιτιές.

Πολλές φορές αντιδρούν στους ανεπιθύμητους αρνούμενες πεισματικά ν’ ανοίξουν κι άλλες με την παραμικρή πίεση ανοίγουν διάπλατα υποδεχόμενες κυρίως όσους έλειψαν καιρό σε ξένους τόπους. Κι εκείνες οι άλλες, οι διπλομανταλωμένες με το κλειδί να σκουριάζει ανάμεσα στις πλάκες της σκεπής τους αχρησιμοποίητο κι ο κισσός να τις λυπάται και να σκουπίζει τα δάκρυά τους ` γι’ αυτό ο τόπος μπροστά τους πάντα νοτισμένος.

 

Τάσος Πορφύρης

Ιανουάριος 2011